Ξέχασα

Θα μπορούσα να σε κλείσω στην παλάμη μου
δίχως να σ' έχω αγγίξει ποτέ.
Να σε δω να χάνεσαι
σαν καπνός ενός βουβού κρότου
από το μέρος που ποτέ σου δεν υπήρξες.
Να αφήνεις την βαριά μυρωδιά της ελευθερίας
στο πέρασμά σου
κι εγώ να την ακολουθώ
φεύγοντας μακριά σου.

Τώρα που κάθε πορφυρόχρωμή σου αχτίδα
βάφει άθελά της μια θαμπή γωνιά,
αναρρωτιέμαι αν μένει κάτι να καεί
κι αν έχει μείνει κάτι να ζεστάνει.
Έχοντας πλέον ελάχιστα να υποστώ
ρεμβάζω πάνω σύνορα της φαντασίας.
Εκεί που το αδύναμο κορμί σου
τρέμει μαζί με κάθε μου ανάσα.

Γιατί σου ορκίζομαι πως ξέχασα...

                                                                                       Άγγελος Διδάχος