18 Οκτωβρίου 2023

Αστυνομία σκέψης

Είπα πως δε γουστάρω
Παιάνες για τον Χάρο
Μήτε ευλογιές για βόμβες
Που θάβουν εκατόμβες.

Μ' είπαν Αντισημίτη,
Ναζιστικό σκουλίκι
Που τέρπεται με θλίψη
Κι ευδοκιμεί στη σήψη.

Μπήκα σε μαύρη λίστα
Ζούμε σε νέα πίστα
Που λόγο αν ορθώσεις
Δουλειά δεν θα σταυρώσεις.

Αστυνομία σκέψης 
Θα πήξεις και θα ρέψεις
Βγάλ' το απο τη μπρίζα
Και κόψ' το απ' τη ρίζα.

Ειπα έχει ρίσκο εν γένει το
Εμβόλιο το νεογέννητο
Κρυφό συμβόλαιο, ασυλία
Και βία με ηθικό μανδύα.

Κατέληξαν πως είμαι ψέκας
Από του Κούλη ως της Αλέκας
Μες το καζάνι του Αρνητή
Έβρασα σε μία στιγμή.

Με κυάλια φαίνεται ο μισθός μου
Με google earth η πρώην οδός μου
Με τηλεσκόπιο η συμπόνοια 
Κάψτε με, χύστε μπετόνια.

Αστυνομία σκέψης
Το δίκιο μη τυχόν γυρέψεις
Γιατι θα γράψει ο αλγόριθμος
Πως είσαι ιδιόρρυθμος.

Είπα πως η μαντίλα
Μου φέρνει μι' αμυδρή ξινίλα
Πώς συμβολίζει υποταγή
Όπως εννόησε η Αμινί.

Φασίστας και εθνικιστής
Σαθρός φονταμενταλιστής
Ορθόδοξος εποικιστής
Ήταν οι σκέψεις της στιγμής.

Μα όταν είπα πως ναυτία 
Μου προκαλεί κι η εκκλησία
Κλατάρανε για μια στιγμή
Μπουρδουκλωμα απο μια ρωγμή.

Στους τοίχους για δικτύωση
Κρεμάστηκα για γείωση
"Καλλιεργεί το ρατσισμό
Cancel και λιθοβολισμό".

Αστυνομία σκέψης
Δεν έχει για να τρέξεις
Τα έπεα προσγειώθηκαν
Σε συννεφάκια σώθηκαν.

Είπα δεν έχω πρόθεση 
Να κρίνω ξένη υπόθεση
Πως μια στις χίλιες κάποιος φταίχτης
Είναι μονάχα οργανοπαίχτης.

Με είπαν κρυφο-σεξιστή
Με ιδεώδη ειδεχθή
Δικηγοράκι γιαλαντζί
Που ασπάζεται τον βιαστή.

Υπόληψή μου ασελγημένη
Ενθάδε κείσαι αφαιρεμένη 
Χωρίς λαπαροσκόπηση
Ή εστω μια ενδοσκόπηση.

Αστυνομία σκέψης
Δευτέρα φύση η έξις
Ανοήτε μη κρένεις
Κοινωνικά μικραίνεις.

Πολιτική ορθότης
Των πάντων ματαιότης
Το πιο εκούσιο τικ
Του κάθε απολιτικ.

Πολιτικά ορθοί μπάτσοι
Γκαρίζουν σαν απάτσι
Διχως στολή ή σήμα
Ψάχνουνε για το κρίμα.

Δεξιοί ζερβοί υπερασπιστές
Με όστρακα και περγαμηνές
Γουστάρουν τις ταμπέλες
Πιότερο απ' τις κοπέλες.

Ούτε μαχαίρι ούτε φωτιά
Επικρατεί αγάπη πια
Δεν είναι πρέπον να υβρίζεις
Φτάνει την πλάτη να γυρίζεις.

Συλλογικός σταρχιδισμός
Για όποιον δεν βαίνει ευθεία μπρος
Ξεφτίλα, πάτος και πενία
Είναι η Θεία Τιμωρία.

Πολιτικά ορθοί υπηρέτες
Βρυχώνται πάνω σε κλακέτες
Με μένος και ευπρέπεια
Τιμή και μικροπρέπεια.

Πολιτικά ορθός κι ο νους
Στο δρόμο που χαράζει ο ρους
Με πένα, μπλάνκο και γυαλί
Διορθώνει σκέψεις προτού πει.

Αστυνομία σκέψης
Καριόλη θα μετράς τις λέξεις
Και θα μιλάς για το σωστό
Με μια χατζάρα στο λαιμό.

Αστυνομία σκέψης
ΚΑΡΙΟΛΗ ΘΑ ΜΕΤΡΑΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
Και θα μιλάς για το σωστό
Με μια χατζάρα στο λαιμό.

3 Νοεμβρίου 2021

Κάπου να χτυπήσεις

Έγινε η ηθική βιτρίνα
για να σπάσει η ρουτίνα
και να πέσουνε χαστούκια
σ΄ όσους μπήκανε σε λούκια.

Τ' άστρο του κοβίδ στο πέτο
κι ο φακός το μέγα γκέτο
πάνω μου απασφαλίζει
μ' ένα τσούρμο που αφρίζει.

Όποιος μίλησε για κέρδος
τον επλάκωσε ένας κέδρος
και τον φάγαν με μανία
ψευταρχόντοι με πτυχία.

Όποιος έγραψε 'εάν'
απεκλήθη Ρανταπλάν
και του κάνανε αστειάκι
μ' ένα ερπετανθρωπάκι

Σε γραφήματα κυμάτων
νύξεις κορυφών και πάτων
δείξε μόνο ό,τι αρμόζει
να 'ναι απλό και να δεσπόζει.

Κι όταν θα το φάμε όλοι
λες και πλάκωσε πανώλη
όλα θα 'ναι όπως πρώτα
με μαστίγια και καρότα.

Και θα σκάσει κάτι άλλο
τώρα λέει πιο μεγάλο
μα δεν θα χωράει όχι
έπειτα απ' το πρωτοβρόχι.

Το κουτάκι έχει σπάσει
κι η Πανδώρα οργιάσει
κάθε νέα θεραπεία
θα ενέχει αθώα βία.

Αν δεν θες, θα 'σαι σκουπίδι
έλα, τσίμπα ένα αρχίδι
πες αντίο στη δουλειά σου
καλή τύχη στα παιδιά σου.

Δε σε νοιάζει για κανένα
σκνίπα με σπασμένα φρένα
έτσι σε παραλληλίζουν
όσοι για εμάς φροντίζουν.

Έγινε η ηθική βιτρίνα
για να σπάσει η ρουτίνα
και το μίσος σαν σπυρί
βρήκε κάπου να χυθεί.

Χτύπα ρε, είναι ωραία
κι η κοινή γνώμη παρέα
χτύπα δίχως μύχιες τύψεις
από έγνοιες να στραγγίξεις.

ΧΤΥΠΑ ΡΕ, μπας και στανιάρεις
ν' αλαφρώσεις, να κουλάρεις
χτύπα πάνω μου σου λέω
εγώ που για όλα φταίω.

ΧΤΥΠΑ ΡΕ, να βγει το άγχος
Συ της ηθικής ο βράχος
Ρίξε ευθύνες μες τη μούρη
θα τις σύρω σαν γαϊδούρι.

Έγινε η ηθική βιτρίνα
κι έτσι έσπασε η ρουτίνα
βρήκε δίοδο η κλεισούρα
στη βρισια και στη μουρμούρα.

Άστρο του Κοβίδ

Το πρώτο ποίημα στον κόσμο* με ενσωματωμένους συνδέσμους αποκλειστικά για την δική σας τέρψη και ενημέρωση.


Είσαι μια βρόμικη δεξαμενή,
Μια βρόμικη δεξαμενή
Που μέσα κολυμπούν ιοί
Αντί να ‘χουν χαθεί.
 
Είσαι μια μπίχλα και μισή
Εχθρός του 5G
Υπέρμαχος της εκκλησιάς
Και λάτρης των ναζί.

Αλλά κι ακρίτας βόρειος
Κι αντιτσιπακιστής
Σου αρέσει ο Λιακόπουλος
Συχνά παραληρείς.

Σε ξέρω, σου ‘χτισα προφίλ
Στης κρίσης το κρεσέντο
Εφσυν, pressproject και λοιπά
Μου πρόσφεραν τσιμέντο.
 
Ειδ’ άλλωστε και τρεις φωτό
Και ένα βιντεάκι
Που αποδεικνύει περίτρανα
Ποιο είν’ το παρεάκι.

Είσαι μια μιαρή ψυχή
Μπόχα εμετική
Αιτία της μιζέριας μου
Καύκαλο πριν να βγει.

Είσαι το μαύρο πρόβατο
Που δεν φόρεσε άσπρα
Μία λουλού που σκιάχτηκε
Τη θρόμβωση της Άστρα.

Τομαριστής που αρνήθηκε
Τις προσταγές του Κάιζερ
Σνόουντεν που αναζητά
Τη σύμβαση της Pfizer.
 
Αμφιβολία δεν χωρά
Μπροστά στην Επιστήμη
Διαφάνεια δεν χρειάζεται
Ό,τι προστάξει Εκείνη.

Η αντίρρησις πρόβλημα εστίν
Πολιτικόν μεγάλον
Ο πρώην θεός τα τίναξε
Μα τώρα φτιάξαμε Άλλον.

Είσαι μια βρόμικη δεξαμενή,
Μια βρόμικη δεξαμενή
Που ιοί οργιάζουν και βογγούν
Και θ’ αναπαραχθούν.

Η αιτία η πρωταρχική
Που πλέον δεν δουλεύουν
Τα εμβόλια που κάνουμε
Γιατί ακριβώς δουλεύουν.

Που θα δουλεύανε κι αυτά
Μα πια πώς να δουλέψουν ; 
Οι μεταλλάξεις άλλωστε
Στους ψέκες θα θεριέψουν.
 

-Είμαι μια βρόμικη δεξαμενή
Μια βρόμικη δεξαμενή.
Και δε γουστάρω να ρωτάς
Αν έχω εμβολιαστεί.

Αδιάκριτε υπεύθυνε
Φίλε ανθρωπιστή
Ρώτα με και αν κουβαλώ
Τον HIV.

Εάν με τρώνε τ’ απ’ αυτά
Ή αν έχω χλαμύδια
Εάν ψείρες φωλιάζουνε
Κάτω απ’ τα δυο μου φρύδια.

Αν πέρασα ανεμοβλογιά
Στο νηπιαγωγείο
Κι αν πρόσφατα επισκέφθηκα
Κάποιο νοσοκομείο.

Τι τρέχει με τον κώλο μου
Γιατί έχω φαγούρα
Και γιατί όταν κατουρώ
Βγαίνουν πράσινα ούρα.

Κρίσιμα ερωτήματα
Που πρέπει ν’ απαντήσω
Μη τυχόν γίνει μια στραβή
Και κάτι σου κολλήσω.
 
Κάθε εν δυνάμει άρρωστος
Χρήζει μιας θεραπείας
Η πιο γλυκιά ονείρωξη
Της βιομηχανίας.
 
Που έγινε ξεκάθαρα
Η Pharma όλων των ζώων
Και πουφ! φύγανε οι θύμησες

Της κρίσης οπιοειδών
Τα bonus των γιατρών
Της Νιγηρίας νεκρά παιδιά
Ανίδεων γονιών.

Κάτι ψιλο-εγκλήματα
Που κόστισαν ζωές
Δεν έχω πια πίστη τυφλή
Γι’ αυτό να μου τη λες.

Φταίω εγώ ο κομπλεξικός
Που δεν πολυκαβλώνω
Σε στάδιο τόσο πρόωρο
Βελόνες σας να χώνω.

Τ΄απόβρασμα που ανησυχεί
Αν κάτι του συμβεί
Γιατί ο Θεός δεν συγχωρεί
Πήρε ασυλία νομική.

Ο σιχαμένος που ρωτά
Ασφάλεια αν υπάρχει πόση
Τώρα που το placebo group
Κάνει την τρίτη δόση.

Έγινε πια μπανάλ
Κι η έρευνα μοιάζει με βουλή
Που εδρεύει το Κινάλ.
 
Ώρα για να τρυπήσουμε
Τα βρόμικα τα νιάτα
Φέρνουν του Αιόλου τον ασκό
Και βλέπουμε πινιάτα.

Είμαι μια βρόμικη δεξαμενή
Μια βρόμικη δεξαμενή
Η ρίζα όλου του κακού
Που πρέπει να κοπεί.
 
Ο λόγος που έξω αύριο
Δεν θα κυκλοφορείς
Που ‘τε δουλειά ουτε γκόμενα
Πια θα μπορείς να βρεις.

Είμαι μια βρόμικη δεξαμενή
Που δεν πρέπει να υπάρχει
Κρεμάστε με άστρο του Κοβίδ
Σκοτώστε με άμα λάχει.

* To the best of the poet's knowledge