25 Ιουλίου 2015

Το παιχνίδι

Βάζουμε τόσους κανόνες,
τόσες οδηγίες για το πώς πρέπει να κινηθούμε
μέσα σε ένα τετράγωνο που ακρωτηριάζει
την έκφρασή μας.
Κι αργά ή γρήγορα μια λάθος ζαριά
μας ξεμακραίνει
σ' ένα παιχνίδι όπου χάθηκε
η σιγηλή ομορφιά της απλότητας.
                                                                  Άγγελος Διδάχος

2 σχόλια :

Άιναφετς είπε...

Εκπληκτική η εικόνα της μάσκας, εμείς την φοράμε γιατί πιστεύουμε πως έτσι θ΄ανασάνουμε, εμένα η μάσκα με πνίγει, είμαι με το μέρος της πεταλούδας κι ας έχω λίγες ώρες ζωής...

Crux είπε...

Στη μία περίπτωση που δεν τον γνωρίζεις, eric drooker, τα σκίτσα του εκπέμπουν όλα μια μεγάλη ένταση. Ένα από τα αγαπημένα μου -> https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/00/d2/75/00d27541bbeee09a2248f18a5459deab.jpg

Πολλές εικονογραφήσεις του είναι εμπνευσμένες απο ποιήματα του Allen Ginsberg.

Με μια τελείως διαφορετική οπτική, η μάσκα είναι μονάχα η πηγή οξυγόνου κι αυτό προέρχεται απ'την τέχνη. Ούτε κι εμένα μου άρεσαν ποτέ οι μάσκες, προτιμώ τις σελίδες μου να τις έχω ανοιχτές, και τις καλογραμμένες και τις άγαρμπες. Και συνεχίζουμε να γράφουμε, να ζωγραφίζουμε και να ανασαίνουμε.
Καλό βράδυ Άιναφετς!