Απόσπασμα απο "Τα τελευταία λόγια"

Ένα μικρό απόσπασμα από τη νουβέλα που γράφω και ευελπιστώ να δημοσιεύσω μέσα στον επόμενο μήνα.

« Ολόκληρη η ζωή των ανθρώπων ακολουθεί δύο στοιχειώδεις κανόνες· την αποφυγή του πόνου και την εξασφάλιση της επιβίωσης. Κι είναι τουλάχιστον ειρωνικό, αν σκεφτείς ότι ο πόνος είναι μια αναπόφευκτη εμπειρία κι ο θάνατος μια βέβαιη κατάληξη. Σαν αψηφούμε αυτή την ειρωνεία όλα μοιάζουν ευκολότερα. Ζυγίζουμε τις επιλογές μας πάνω στο καντάρι της λογικής και των πιθανοτήτων. Θυσιάζουμε τις βαθύτερες επιθυμίες μας για λίγη σιγουριά. Ξεγλιστρούμε με μαεστρία απ’ τους κινδύνους και απολαμβάνουμε την απορρέουσα ανακούφιση. Αλλά ό,τι κι αν κάνουμε, η ίδια ειρωνεία παραμένει πάντα εκεί. Κάθε ελιγμός προς τα πλάγια είναι δυο βήματα κοντύτερα σ’ αυτό που προσπαθούμε ν’ αποφύγουμε… Δεν θέλεις να σου δώσω απλώς μια απάντηση. Θες την εγγύηση ότι ο πόθος σου για κάτι καλύτερο δεν θα σου στοιχίσει ακριβά. Σαν ένα τρομαγμένο παιδί που προσπαθεί να εκμαιεύσει απ’ τη μητέρα του τη μαγική εκείνη κουβέντα που το λυτρώνει απ’ τους φόβους του. «Όλα θα πάνε καλά». Υπάρχει για όλους μια στιγμή αλήθειας. Είναι στο χέρι μας να την κοιτάξουμε κατάματα προτού πνιγούμε από τύψεις μέσα στην τραγική αγκαλιά της. Να βαδίσουμε ίσια προς αυτή με βήματα όλο και μεγαλύτερα. Βήματα που να μας κάνουν να αμφισβητούμε συνεχώς τα όρια του εαυτού μας. Να μια ειρωνεία για την οποία αξίζει πραγματικά να πεθάνω. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί οι πιθανότητες δεν έχουν καμία απολύτως σημασία; Διότι αυτός ο αγώνας, όπως και κάθε αγώνας, είναι κυρίως προσωπικός.»

                       

                                                                                                                       Άγγελος Διδάχος