Time for rest

Ώρα για ξεκούραση. Δυο γνωστά πεύκα σχετικά κοντά στο σπίτι μου με κάλεσαν για ομαδική ψυχοθεραπεία, την οποία όπως μου είπαν θα διευθύνει ο άνεμος. Το συζήτησα και με τα σκυλιά μου και, αν και δεν πήρα ξεκάθαρη απάντηση, νομίζω ότι θα έρθουν κι αυτά μια βόλτα.

Είναι μέρες που έχεις τόσα να πεις... Γράφεις ασταμάτητα και τίποτα δεν σε χορταίνει.

Πληροφορία παντελώς άσχετη : δυο γατάκια στην αυλή έπαιζαν με ένα μπερδεμένο κουβάρι και κάπως κατάφεραν να το ξεμπλέξουν. Ένα τρίτο παιδευόταν μονάχο για ώρες. Μανία που είχε. Εντελώς στον κόσμο του. Μα εντελώς. Πολύ το συμπάθησα για την ανοησία του. 

Όπως καταλάβατε, παίρνω άδεια διότι αν συνεχίσω στο ίδιο τέμπο θα αρχίσω κι εγώ να αναζητώ κροκανθρώπους κι αντί να με διαβάζετε θα προτιμάτε να ξεμπλέκετε κουβάρια. Χίλιες φορές πιο εύκολο θα 'ναι!

Αποχαιρετώ προσωρινά και θα επιστρέψω κάποια στιγμή χινοπωρινή.

Αφήνω ένα βίντεο κι ένα τραγούδι.

Για περαιτέρω πληροφορίαι θα με βρείτε στην άκρη του κουβαριού. 

ΥΓ.Λιγάκι πιο ψηλος να 'μουν και θα 'φτανα και την άλλη άκρη. Τα πάντα εν σοφία εποίησε πια; Μα τα πάντα;

Μεθυστερόγραφο : Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού. Δεν έχω να πω άλλα. Μου τα 'κλεψε ο άνεμος τις προάλλες με συγκατάθεσή μου.

Εντελειόγραφο : Ο γατίσιος μπόμπιρας έφυγε. Το περίεργο είναι ότι βρήκα λυμένο το κουβάρι του. Αλλά δεν θα ζητήσω καθοδήγηση. Ρώτησα και τον ίδιο αν είχε νόημα αυτό που έκανε και, αν και δεν πήρα ξεκάθαρα ένα ναι ή ένα όχι, νομίζω ότι κατάλαβα την απάντηση...






Να ακολουθείτε πάντα τη βαθιά φωνή μέσα σας. Θα τα ξαναπούμε.