17 Φεβρουαρίου 2015

Άτιτλο

Πάντα στις τελευταίες θέσεις
μια θαμπή σκιά στη γωνία των ματιών μας.
Βρόμικες ανάσες μέθης
κι ένα σκοτωμένο βλέμμα στο πάτωμα.

Μέσα στην κόλαση
σου χαρίσαμε μ' αγάπη και μια δεύτερη.
Τροφή του φόβου, του γέλιου και της αηδίας.
Λυπάμαι αλλά ως εκεί φτάνει η καλοσύνη των ανθρώπων.

Επιλογές. Επιλογές.
Λέξη για 'κείνους που δεν βρέθηκαν στιγμή
στο αδιέξοδο της ζωής.
Ατέλειωτος ο ορίζοντας στο φως της μέρας.
Εύκολα λόγια, σιχαμερά αδιάφορα.

Μα ως εκεί φτάνει η καλοσύνη των ανθρώπων.
Εσύ θα σηκώσεις το βάρος όλο και την ευθύνη.
Με μάτια σβησμένα που ζητιανεύουν έναν ακόμη εφήμερο παράδεισο.
Μάτια που κουράστηκαν να κολυμπούν μόνα τους
στις φωτιές της κόλασης.

Δεν υπάρχουν σχόλια :