28 Νοεμβρίου 2012

Νιώσε μας


5 σχόλια :

xromatisti είπε...

Γεια σου Crux! Τί κάνεις; Πώς περνάς;
Έχουμε καιρό να φιλοσοφήσουμε!

Crux είπε...

Καλησπέρα Χρωματιστή!

Όλα καλά δόξα τω Άθεω. Σήμερα γύρισα Θεσσαλονίκη μετά από τετραήμερο στα Σέρρας.

Είχα την απατηλή εντύπωση ότι θα γίνω φοιτητής με μόνη ανησυχία το πως θα αξιοποιήσω τον απεριόριστο ελεύθερο χρόνο μου. Αυτό το χρονικό διάστημα χρειάζομαι μια μεγάλη "παύση ανάπαυσης" από φιλοσοφίες, τουλάχιστον διαδικτυακές γιατί είναι αδύνατο ν' απαλλαγεί κανείς απ΄ αυτές στην καθημερινή ζωή. Είπα να πιάσω να διορθώσω κάτι πρωτόλεια, έχω τη θέληση αλλά η σχολή και το διάβασμα απορροφούν σχεδόν όλες τις πνευματικές μου δυνάμεις! Λες να καταλήξω κι εγώ ένας εκ των χιλιάδων μονοδιάστατων επιστημόνων? Ουδείς γιγνώσκει!

Ακούω τα δικά σου νέα...!

xromatisti είπε...

Ααχ!Crux, μόνο αυτό μην αφήσεις να γίνεις, μονοδιάστατος. Είναι κρίμα να αφήσεις τις πολλαπλές πτυχές σου ν'ατροφήσουν. Ο επιστήμονας για να είναι ευτυχισμένος πρέπει να είναι πλήρης κι ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος, νομίζω.
Εγώ είμαι καλά. Είμαι λες κι έχω ξεχάσει το φρένο ποσω μάλλον την όπισθεν και προχωράω κοιτώντας μπροστά. Πραγματικά τόσα πράγματα μου συμβαίνουν που σε άλλους καιρούς θα μ'είχαν αναστατώσει αλλά τώρα βαδίζω σαν να μην κοιτάω δεξιά-αριστερά, προσπερνάω τα μάταια περιφρονητικά. Αυτά με μένα μιας και ρώτησες.
Πάντως, λέω, πάνε οι καιροί που στα μπλογκς του δικού μας στυλ, εννοώ που λειτουργούν απλά σαν διέξοδος, σαν εκτόνωση και καθόλου για επαγγελματικά προωθητικούς σκοπούς, γινότανε κοσμοσυρροή. Είχαμε έννοια να γράψουμε, να αναλύσουμε, να επισκεφτούμε, να σχολιάσουμε...Το χορτάσαμε αυτό, μάλλον το μπουχτίσαμε...

Crux είπε...

Νομίζω πως είμαι αρκετά αυστηρός με τον εαυτό μου για να επιτρέψω κάτι τέτοιο. Μάλλον το είπα αστειευόμενος περισσότερο αν και ο κίνδυνος να γίνει κανείς μονοδιάστατος πάντα υπάρχει (για όσους τον αντιλαμβάνονται). Ας δικαιολογηθώ λοιπόν λέγοντας ότι βρίσκομαι σε περίοδο "προσαρμογής"!

Χαίρομαι πραγματικά που σ΄ ακούω ευδιάθετη, το κόλπο είναι να μην τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοίς. Κι ας μη λησμονούμε τη ρήση πως ο χειρότερος εχθρός στον κόσμο είναι η αρνητική σκέψη.

Δεν θα τολμήσω να πω ότι έφυγαν οι καιροί του "blogging", το σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε σε μια νάρκη το τελευταίο διάστημα κι έχουμε κουραστεί σαφώς ν' αναμασάμε τα ίδια αδιόρθωτα πράγματα. Μαθαίνει όμως ο κάθε blogger πως η διέξοδος και η εκτόνωση μέσω του ίντερνετ είναι προσωρινή και συνειδητοποιεί σταδιακά τη ματαιότητα της ιντερνετικής διαμαρτυρίας! Ύστερα από μια τέτοια ωρίμανση το μόνο που απομένει στους bloggers να κάνουν είναι και το ουσιαστικότερο -> αναζήτηση κι έκφραση νέων ιδεών.
Μάλλον η "ιντερνετική ανάπαυλα" αντανακλά τη γενικότερη στασιμότητα που επικρατεί στην διακίνηση ιδεών.

xromatisti είπε...

Αν είμασταν στο facebook θα σου έκανα like!