12 Μαρτίου 2012

Victoria


   Πόση συγκίνηση χαρίζει η σκηνή με την απλωμένη σημαία στον δρόμο! Ένα έθνος είναι πραγματικά έθνος όταν πάνω από κάθε τι άλλο βάζει την ανθρωπιά. Εμείς χάνουμε την ανθρωπιά μας και γι' αυτό χανόμαστε, σβήνουμε σιγά σιγά. Την ανάγκη για εθνική ενότητα την πέταξαν κάτω και την ποδοπάτησαν, την ξεφτίλισαν όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι Έλληνες με τρομερά συμπλέγματα ρατσισμού κι ανωτερότητας. Γελοίοι. Όπως είναι γελοίος οποιοσδήποτε πιστεύει πως η αγάπη και η αφοσίωση στην πατρίδα επιβάλλεται.
  Κι είναι πολλές φορές πραγματικά δύσκολο να καταλάβεις αν η αγάπη είναι αληθινή αγάπη, αν πηγάζει από μέσα σου και δεν είναι αποτέλεσμα ενός φανατισμένου και θολωμένου νου που ποτίστηκε με εθνικά ιδεώδη πριν καλά καλά μάθει να λειτουργεί. Όπου υπάρχει ανθρωπιά εκεί υπάρχουν έθνη. Κι εγώ σήμερα βούρκωσα κοιτάζοντας μια γαλανόλευκη σημαία κι ας μην ήταν η ελληνική. Μικρή σημασία έχει για μένα και δεν ντρέπομαι καθόλου να το πω.

Παρακάτω οι στίχοι του τραγουδιού στα Αγγλικά :

My name's Victoria, born 14 springs ago
In a village near Salta, where I used to live
It's been over ten years now, with Dad and Mom
My brothers and my sisters, we left our fields
We came and packed ourselves into one of those shacks, on the outskirts of the city
It was built by Dad; it's not finished
I only have vague memories of the village
Mom cries when she talks about it, 'cause she doesn't like living here
Outsiders burnt our house to steal our lands
Dad is getting angry, I can't understand what he says about "food processing"
He says, politicians are predators, they spread fear
They have a stomach instead of a heart
No jobs here; no prayer is answered
After school, my sister and I go and sell bracelets for two pesos
But despite all those efforts we make, there are still those days with no meal
At night Mom cries, at night Mom can't sleep
(chorus)
Don't cry, my daughter
I'm not losing hope
Criminal dictators
Will never defeat the struggle of the peoples
Who can't forget the missing ones

My neighbor told me, it was tougher during the dictatorship
So I won't complain, even if there's no future here
I like studying; they told me, it's good but useless
Here many dropped out even before learning to write
In my secret garden, I cultivate my dream of becoming a doctor
To treat all those ill children who don't have enough to eat
I can't understand - in the city, I do see all those kids begging
Held in contempt by those who are called "good people"
I'm wondering, can't they see misery?
They crush us while they're blessing men from the other hemisphere
Dad tells us, we're treated like dogs
Thank God, I have my family with me; farther away orphans live in garbage dumps
Sometimes I secretly cry
But never for long, 'cause I think of my elders, they've known bursts of gunfires
Plus Grandmother used to always say, "Life is hope
If you don't have any left, then you're almost dead, and living can be considered a feat"
(chorus)
Dad has had enough, he nearly went crazy
When, one morning, he learnt
That the bank had stolen his savings
Helpless, everyone was stricken with panic
He wasn't the only one - the entire nation had been robbed
From that day, together with many people from the city
They've blocked roads to block the country's economy
This is the way they make themselves heard
But I'm afraid whenever he leaves, some never come back, the police are violent
They call them "piqueteros", and newspapers lie
They say they're bandits, afterwards some people get afraid
Dad says, they may kill men, but they won't kill memory
The missing ones' mothers are still singing not to forget
We're experiencing the fruits of a failed democracy
In such a rich country, so many children only have a cup of mate [Argentinian tea] in their stomachs
Because we're governed by the crime's Mafia
Me, I can't understand, and when I ask why
They always answer me, "Because we're in Argentina"

6 σχόλια :

OSTRIA είπε...

kαλο βραδυ φιλε!!!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχο. Μας έφτιαξες πρωί πρωί :)

Crux είπε...

Καλώς τον Όστρια.
Τις καλησπέρες μου.

Crux είπε...

Πράγματι ωραίο τραγούδι Δείμε.
Η Keny Arkana έχει ένα μοναδικό στυλ :)

xromatisti είπε...

Χρησιμοποίησες μια λέξη που ξακαθαρίζει και εντοπίζει ακριβώς τί σημαίνει αγάπη για την πατρίδα και αυτή είναι η "ανθρωπιά". Γιατί αν δεν την είχε χρησιμοποιήσει θα σου 'λεγα "τί είναι πατρίδα, πώς ορίζεται, τί πρέπει ν'αγαπάμε και γιατί". Όμως η λέξη αυτή τα λέει όλα. Αυτή μας δίνει νόημα, πολιτισμό, δύναμη, στόχο και αλληλεγγύη (εκτός από τις συναυλίες του Νταλάρα ;) ).
Όσο για την Κeny Arkana, εγώ προς ο,τιδήποτε γαλλικό (ποτέ πολιτικό) είμαι προδιατεθειμένη θετικότατα.
Και κάτι άλλο, αν μπορείς βγάλε αυτό το "απόδειξε ότι δεν είσαι ρομπότ", δεν τα πετυχαίνω πάντα.

Crux είπε...

Καλησπέρα Χρωματιστή.

Η συμπάθειά σου προς τον γαλλικό πολιτισμό μου είναι γνωστή!
Την Keny Arkana την έμαθα μετά το La Rage που είχες δημοσιεύσει και έκτοτε την ακούω κάθε μέρα.

Για τα περί πατρίδος, χαίρομαι που αντιλαμβάνεσαι την σκέψη μου και ακόμη περισσότερο που τηn συμμερίζεσαι.
Ο καθένας ιεραρχεί τις αξίες του. Κι εγώ τουλάχιστον προσωπικά θέτω τον άνθρωπο πολύ πιο πάνω απ' την πατρίδα. Έστω θεωρητικά γιατί στα λόγια όλα ωραία φαντάζουν και όλοι γινόμαστε φορείς υψηλών αξιών.

Άργησα πολύ με το "απόδειξε ότι δεν είσαι ρομπότ αλλά το έπιασα".
Το έχω για να αποφύγω το spamming.
Υπάρχει ένας σωρός ηλιθίων που απλώνονται σε όλο το διαδίκτυο και κάνουν spam. Αρκετά blogs έχουν πέσει θύματα. Αυτοί οι βλάκες σχολιάζουν και στο chatbox, ένας μάλιστα είχε στο όνομα του σύνδεσμο που παρέπεμπε σε σελίδα με ιούς. Από τότε κατάργησα την δυνατότητα να βάζει κανείς e-mail στο chat. Δεν ξέρω από που ξεφυτρώνουν όλοι αυτοί αλλά προτιμώ να φυλάγομαι γι' αυτό το κρατώ γιατί μάλλον είναι μηχανές κι όχι άνθρωποι.
Ξέρω, είναι εκνευριστικό αλλά... μπορούν να δημοσιεύσουν οτιδήποτε κάνοντας spam κι έπειτα ο ιδιοκτήτης να φανεί ο "ένοχος" και να πέσει και η επισκεψιμότητα στην τελική :)