28 Μαρτίου 2010

Προς τους ώριμους (Μέρος Β΄)

Αστείο να δίνεις μαθήματα συμφεροντολογίας στη νεολαία. Της μεταβιβάζεις τα μειονεκτήματά σου, κάθε αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα σου. Της δηλητηριάζεις τη σκέψη.
Και εγώ σε λυπάμαι γιατί μέσα στην καχεκτικότητα σου, στην αριθμητική υπόσταση που αποκτάς απ΄τη βουβή κοινωνία, σου χαρίζεται ξάφνου ένα θείο δώρο, η δύναμη να ακουστείς, να επηρεάσεις και να καθοδηγήσεις, αλλά εσύ κακομεταχειρίζεσαι τούτο το δώρο εξουσιάζοντας πιέζοντας και αναγκάζοντας. Σπεύδεις να προκαλέσεις τη σήψη σε μια ψυχή που μόλις ωριμάζει. Βιάζεσαι να διαμορφώσεις τις προσδοκίες της όσο είναι
καιρός. Αφού θέλεις το παιδί σου καθρέφτη και φωτογραφία σου γιατί δεν αγοράζεις ένα ρομπότ; Γιατί δεν κάνεις κλωνοποίηση ; Δεν ειρωνεύομαι μιλώ σοβαρά.Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να εμφυτεύσεις τις ιδέες σου πάνω σε έναν ανθρώπινο νου. Ο μοναδικός νους που σου ανήκει είναι ο δικός σου και γι΄αυτό ακόμα έχω πολλές αμφιβολίες. Με θαρρείς επιθετικό και οργισμένο, ότι δεν έχω σώας τας φρένας. Μάθε λοιπόν πως η ευθύτητα δεν είναι επίθεση. Τα κανακέματα και τα σερμπέτια είναι επίθεση, η πιο ύπουλη και πανούργα μάλιστα. Η αλήθεια τρώγεται μόνο όταν δεν είναι ωμή, μόνο όταν δεν είναι αλήθεια. Η εποχή συστήνει καλά ψημένα λόγια να χάνεται η ουσία τους, να χάνονται τα συστατικά τους. Να συνοδεύονται από ευπρεπή συμπεριφορά, τυπικότητες, ευγένειες, καθωσπρεπισμούς κι οποιαδήποτε άλλη μπογιά που απαιτείται για να φτιαχτεί εικόνα. Έτσι σκοπεύεις να μάθεις στο γέννα σου να φέρεται. Να κάνει λεπτεπίλεπτες και μεθοδικές κινήσεις, να δημιουργεί κούφιες σχέσεις που να επιπλέουν στην επιφάνεια. Και προπαντός να μην εμπιστεύεται, να φοβάται και να υποπτεύεται. Η σιχαμερή λαοσοφία και το τρίπτυχό της : σεξ, λεφτά και κοινωνικές σχέσεις. Ό,τι χρειάζεται δηλαδή για να σε εξυψώσει και να σε ανεβάσει στο βάθρο της διασημότητας και της αποδοχής.
Ο βωμός της δόξας όμως είναι γεμάτος με παρατημένα παιδικά αυθεντικά όνειρα και παστρικές καρδιές. Γελάστηκες αν πίστεψες πως δεν υπάρχει αντίτιμο. Έτσι λοιπόν και το τέκνο σου εάν ποτέ περάσει απ΄το βωμό της δόξας θα θυσιάσει τα πάντα για ένα τίποτα. Θα προτιμήσει τη πνευματική παράλυση και τη ψυχική νέκρωση προσπαθώντας να κερδίσει την εντύπωση. Γνώμονα των σκέψεων και των πράξεων του θα αποτελεί η δίψα για αυτοπροβολή και η ακόρεστη δίψα τρελαίνει τον άνθρωπο, τον οδηγεί σε ακρότητες και εμμονές. Για να είμαστε όμως ρεαλιστές, περισσότερο πρέπει να φοβάσαι τον εν αιθρία κεραυνό παρά να προσμένεις την αποθέωση του παιδιού σου. Και μη θαρρείς πως ό,τι είναι σπάνιο είναι και ωφέλιμο. Αντιθέτως μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επιζήμιο.
Γίνε επιτέλους μόνιμο εμπόδιο στην προσπάθεια κάποιων να διεκπεραιώσουν το υποχθόνιο έργο τους εκθεμελιώνοντας τις ανθρωπιστικές ιδέες. Δώσε στην ανθρωπότητα μέσα απ΄τους απογόνους σου τον έτυμο πλούτο, τον πλούτο του πνεύματος και της σκέψης. Αγωνίσου για ό,τι σου στέρησαν, για ό,τι σου έκλεψαν και αρνούνται να στο επιστρέψουν, για την αλληλεγγύη και την ομόνοια, για την αγάπη και την εμπιστοσύνη, για μια αληθινή αγκαλιά και ένα χαμόγελο απαλλαγμένο από ανησυχίες. Αυτά δε ζητούσε κάποτε η ψυχή σου ; Αυτά δε λαχταρούσες πιο πολύ ; Αυτά δεν είναι που αγγίζουν την καρδιά σου ; Σου φωνάζουν κι εσύ κλείνεις τ΄αυτιά σου. Σου γνέφουν μα εσύ τους γυρίζεις τη πλάτη. Σε κοιτάζουν κατάματα μα εσύ σκεπάζεις τα μάτια σου. Σε πλημμυρίζει η αμηχανία και η ντροπή. Μην διστάζεις, εκφράσου.
Την ύλη κατάφεραν πολλοί να την αμφισβητήσουν, τα συναισθήματα όμως κανείς. Το αυθεντικό και το αγνό δεν διαψεύδεται μήτε διαλύεται, το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να τα παραμερίσει. Ακόμα κι αν τα αγνοήσεις όμως αυτά σαν πιστά σκυλιά θα σε περιμένουν μέχρι τέλους στο ίδιο σημείο που τα άφησες. Μάρτυράς μου τα παιδικά σου χρόνια, οι γλυκές αναμνήσεις, οι συγκινητικές θύμησες. Μπορώ να σου αποδείξω ότι πεθυμείς εκείνους τους καιρούς αν λάβω υπόψη τη μελαγχολία σου, τον έντονο χτύπο της καρδιάς σου και το βούρκωμα των ματιών σου καθώς χάνεσαι τριγυρνώντας στα περιπλεγμένα μονοπάτια της αναπόλησης. Ζήτα πίσω εκείνες τις χαρούμενες στιγμές λυτρωμένες από άγχος και τρεξίματα, αποδεσμευμένες από επικίνδυνες και απάνθρωπες σκέψεις, κυριευμένες απ΄τη δύναμη της αγάπης και της φιλίας. Κάποιος ασήμαντος έλεγε πως αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά. Θα του δώσεις σημασία ;
Η συνέχεια δική σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια :