31 Μαρτίου 2010

Επιτέλους.

Έχω όνειρα και σχέδια, όνειρα και σχέδια που ορισμένοι σπεύδουν να τα βαφτίσουν ουτοπικά.
Πάντα σιχαινόμουν τη βία και κάποιοι ανήξεροι με χαρακτηρίζουν βίαιο. 
Κάποιοι ταυτίζουν την αναρχία με τον χουλιγκανισμό. 
Κάποιοι μπερδεύουν την πραγματικότητα με τον τηλεοπτικό "ρεαλισμό".
Και όλοι αυτοί οι "αντιβίαιοι" κρατάνε τα όπλα στο στρατό και φωνάζουν φασιστικά-ρατσιστικά συνθήματα. 
Και έπειτα έκανα μια σκέψη, ίσως και δογματική ποιος ξέρει...
Θα προβληματίζομαι μόνο με όσους προβληματίζονται.
Θα γυρίζω πλάτη στους μονόφθαλμους.
Θα είμαι πρόθυμος μόνο με τους πρόθυμους.
Οι αδιάλλακτοι νομίζουν ότι ρόλος του διαλόγου είναι η εκτόνωση.
Απο εδώ και πέρα θα κοιμάμαι ήρεμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια :