5 Νοεμβρίου 2009

Ηλεκτρονικά αισθήματα.

Ίσως φανεί στους περισσότερους περίεργο μιας και οι μεγαλύτεροι δεν έζησαν με αυτό το τρόπο.Σαν νεοέλληνας όμως (ανάθεμά με) βιώνω αυτή την πραγματικότητα και θα σας την περιγράψω.Ο λόγος που το κάνω?Επειδή θέλω να τονίσω τον κίνδυνο που διατρέχει η νέα γενιά με τη νέα τάση να απομακρύνεται απ΄τις πραγματικές συναναστροφές(δηλαδή τις άμεσες) και να προτιμάει ένα κινητό ή έναν υπολογιστή για να επικοινωνήσει.Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα για συγκεκριμενοποίηση.
Το πιο συνηθισμένο απ΄αυτά : Δύο άτομα έχουν επικοινωνία μέσω του διαδικτύου.Ας πούμε ότι είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι.Μιλάνε
συχνά κάθε μέρα και είναι στο ίδιο σχολείο.Όσο παράλογο κι αν σας φαίνεται αυτά τα δυο άτομα μπορεί να περάσουν απο δίπλα και να μην πουν ούτε ένα γεια ή απλώς να περιοριστούν στο γεια.Ενώ δηλαδή συναναστρέφονται και επικοινωνούν απ΄το ίντερνετ αδυνατούν να κάνουν το ίδιο ο ένας μπροστά στον άλλον.

Μια παρατήρηση που πρέπει να κάνουμε εδώ για να προχωρήσουμε είναι ότι οι νέοι προτιμούν να εκφράζονται απο μακριά,τους είναι πιο εύκολο δηλαδή απ΄ότι να εκφράζονται άμεσα-πρόσωπο με πρόσωπο.

Άλλα παραδείγματα (μιλώντας πάλι για άτομα του ίδιου σχολείου) :
Καυγάδες και απειλές διαδικτυακά.Τσακωμοί και προσβολές μεταξύ μαθητών.Έπειτα όταν συναντιούνται αντί να συζητήσουν για αυτά που ειπώθηκαν στο νετ κάνουν τους ανήξερους και απλώς χαιρετιούνται.
Συγνώμες μέσω κινητών και ίντερνετ : Όσοι δεν έχουν κότσια να απολογηθούν μπροστά στον άλλον προτιμούν τη διαδικτυακή λύση.Βλέπουμε πως καταστρέφεται η έννοια της συγνώμης όταν αυτή εκφράζεται με τέτοιο τρόπο.Είναι τελείως ψεύτικη η υπόσταση που αποκτά.Παρατηρούμε επίσης πως εξαφανίζονται σταδιακά αξίες όπως το θάρρος.

Προσθήκη φίλου ; Αναμφισβήτητα ένας τρόπος για να ξεγελάσει κανείς τον εαυτό του.Δεν είναι λίγοι αυτοί που στη προσπάθειά τους να θεωρηθούν κοινωνικοί και να πιστέψουν ότι έχουν πολλές γνωριμίες γεμίζουν με φίλους τα προφίλ τους στις διάφορες ιστοσελίδες.
Εξομολογήσεις : οποιουδήποτε είδους.Όταν κάποιος ντρέπεται ή αδυνατεί να μιλήσει για κάτι που θεωρεί σημαντικό ή για κάποιο του πρόβλημα ΑΝ το αναφέρει το πιθανότερο είναι να εκφραστεί μέσω των πλήκτρων.
Σαν συμπέρασμα αυτή η συνήθεια πρέπει σίγουρα να σταματήσει μιας και δημιουργούνται πολλά προβλήματα στη συμπεριφορά των νέων.
1) Αργή ωρίμανση και δυσκολία στην αντιμετώπιση προβλημάτων και δύσκολων καταστάσεων.
2)Μειωμένη και κάτω απ΄τα φυσιολογικά όρια αντίληψη της πραγματικότητας και της άμεσης επικοινωνίας μιας και ο διάλογος ήταν και είναι βασικό μέσο για την κοινωνικοποίησή μας.
3)Μεγάλη δυσκολία στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων και στην απόκτηση πραγματικών φίλων.
4) Απ΄όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε αποξένωση και απομάκρυνση απ΄τον κοινωνικό περίγυρο.
Ίσως σε άλλο άρθρο να προσπαθήσουμε να αναλύσουμε και να εξηγήσουμε το λόγο για τον οποίο οι νέοι στρέφονται προς αυτή τη κατεύθυνση και έχουν αποκτήσει αυτή τη νοοτροπία.Μερικές λέξεις κλειδιά είναι : λίγες ώρες ελευθερίας,πίεση,πολλές απαιτήσεις και υποχρεώσεις.Όμως πρέπει να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες τους οποίους αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ.Αν έχετε κάποια ιδέα πείτε την.

7 σχόλια :

Dimitris είπε...

Δεν είναι μόνο αυτοί οι παράγοντες κατά τη γνώμη μου!Σίγουρα όταν ένας γονιός αγοράζει έναν υπολογιστή στο παιδί του σκέφτεται μόνο τα θετικά της αγοράς αυτής.

Η ζωή μας έχει γίνει προκαθορισμένη,οι αγορές μας και οι συνήθειες μας είναι προκαθορισμένες.

Τους δίνουμε λεφτά για να μας ελέγχουν, δυστυχώς

Thanassis Psaltis είπε...

Πολύ καλό άρθρο!
Remember,remember the fifth of November..! (επειδή είσαι και V-φίλος,και του χρόνου αδελφέ!)

Crux είπε...

Of course I remember φίλε homo.Όπως θυμάμαι πολύ καλά και την έκτη Δεκεμβρίου.Όσο καιρό και να πάρει μερικά πράγματα δεν σβήνονται απ΄το μυαλό.Παραμένουν σαν φλόγα που σιγοκαίει μα δεν σβήνει ποτέ...
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

ΑΡΙΑΔΝΗ Παπαφωτίου είπε...

Καλησπέρα.
Σε διαβάζω εδώ και λίγο καιρό.
Μου αρέσει η ματιά σου πάνω στα θέματα που θίγεις.
Είσαι μαθητής?!!!

Crux είπε...

Καλησπέρα Αριάδνη.Όπως θα έχεις παρατηρήσει συνηθίζω να θίγω θέματα που οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένα.Είμαι 15 ετών μαθητής της Α΄λυκείου.
Μείνε συντονισμένη :)

Ανώνυμος είπε...

Αυτή την κουβέντα την είχα πριν μια βδομάδα περίπου και καταλήξαμε ότι αυτός ο τρόπος επικοινωνίας παρέχει ψυχολογική ασφάλεια, με την έννοια ότι σ' εξασφαλίζει από την αμηχανία των κενών του προφορικού λόγου και σου δίνει την δυνατότητα να διπλοσκεφτείς αυτό που θα εκφράσεις.Επίσης σε προφυλάσσει από συναισθηματική έκθεση αφού ο τόνος της φωνής σου, η αυξομείωση της έντασης, πιθανά κομπιάσματα δεν περνάν στον συνομιλητή σου.
Τα πάντα πλέον από το ζαμπόν μέχρι την επικοινωνία είναι τυποποιημένα σε συσκευασίες πολύχρωμες μα αεροστεγώς κλειστές.

Crux είπε...

Χρωματιστή συμφωνώ ότι ο νέος εκφράζεται με πολύ περισσότερη ευκολία απ΄το διαδίκτυο.Δυστυχώς τα πάντα είναι τυποποιημένα.Απ΄τη στιγμή που δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος για εξόδους,έχει γίνει κατεστημένος αυτός ο τρόπος της επικοινωνίας.
Το όλο σκηνικό πάντως μου δίνει την ιδέα ότι απομακρυνόμαστε απ΄το φυσικό μας περιβάλλον.