Τι μου φωνάζεις όταν χάνεσαι στα δίχτυα της σιωπής και τι ειν' αυτό που βγαίνει αγνά στους παιδικούς σου λυγμούς; Γιατί χωλαίνεις και γελάς στα μονοπάτια της ντροπής; Ποιοι να 'ναι αυτοί που έχουν γεμίσει το μυαλό σου με φραγμούς;
Βγήκε από μέσα μου το πιο μικρό τραγούδι και αν κάποιος το μαδήσει σαν λουλούδι βγήκε από μέσα μου το πιο μικρό τραγούδι για νάχεις λόγο κάτι ωραίο να ονειρεύεσαι...
Ποίηση, στην καθαρή μορφή της. Μπράβο στα παιδιά, αυτό ακριβώς νομίζω πως είχα πει κι εγώ την πρώτη φορά που το άκουσα και το αναρτώ διότι ελάχιστοι το γνωρίζουν.
2 σχόλια :
Βγήκε από μέσα μου το πιο μικρό τραγούδι
και αν κάποιος το μαδήσει σαν λουλούδι
βγήκε από μέσα μου το πιο μικρό τραγούδι
για νάχεις λόγο κάτι ωραίο να ονειρεύεσαι...
Μπράβο στα παιδιά!
Καλή ονειρεμένη και ακηλίδωτη Κυριακή! :)
Ποίηση, στην καθαρή μορφή της.
Μπράβο στα παιδιά, αυτό ακριβώς νομίζω πως είχα πει κι εγώ την πρώτη φορά που το άκουσα και το αναρτώ διότι ελάχιστοι το γνωρίζουν.
Ανταποδίδω τις ευχές Αιναφετς !
Δημοσίευση σχολίου