5 Φεβρουαρίου 2014

Η μυθοπλασία της μνήμης.

Μιας και σπουδάζω ψυχολογία νομίζω ότι θα επιτραπεί από τους λίγους και καλούς αναγνώστες μου (βεβαίως βεβαίως) να κάνω μια παρέκκλιση από τα συνηθισμένα κοινωνικό-πολιτικό-καλλιτεχνικά θέματα παραθέτοντας μία σύντομη διάλεξη της γνωστής σε όλους όσους ασχολούνται με τη ψυχολογία και δη με τις διεργασίες της μνήμης Elizabeth Loftus. Οποιαδήποτε εισαγωγή θα ήταν περιττή καθώς σε δεκαπέντε λεπτά μέσα από σαφή και ενδιαφέροντα παραδείγματα ερευνών μπορεί ο καθένας να σχηματίσει μια πρώτη ιδέα για την επίδραση της λανθασμένης πληροφόρησης στη μνήμη και πώς αυτή συνδέεται με τη συμπεριφορά. Θέματα όπως αυτό προσελκύουν το ενδιαφέρον όλων γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την καθημερινότητα μας, με τον τρόπο που σκεφτόμαστε, θυμόμαστε και λειτουργούμε. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε πως η γνώση του εαυτού δεν αποτελεί απλώς μια απόδοση ενός συνόλου χαρακτηριστικών που μας διαφοροποιούν απ' τους υπόλοιπους αλλά η βαθιά επίγνωση προϋποθέτει και τη γνώση βασικών αρχών λειτουργίας της σκέψης που σιγά σιγά αναδύονται στην επιφάνεια μιας νέας ακόμη και πολλά υποσχόμενης επιστήμης.

6 σχόλια :

Άιναφετς είπε...

Ήρθα να πω τι έχω δει η ίδια απ' τη προσωπική "μου" εμπειρία, μια και δεν θέλω να μιλώ θεωρητικά...
Ναι, σίγουρα δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τη μνήμη μας, σίγουρα πολλές εμπειρίες μας έχουν καταγραφεί λανθασμένα και κάτι δεδομένο πλέον για μένα είναι, πως οι αναμνήσεις μας, καθορίζουν και διαμορφώνουν τη στάση μας απέναντι στη ζωή...
Τι κάνουμε τότε;
Νομίζω πως αν στη καθημερινή μας ζωή είμαστε παρόντες και ζούμε συνειδητά και προσεχτικά τη μια στιγμή μετά την άλλη (όσο μπορούμε, στην αρχή είναι δύσκολο, αλλά είναι κάτι που μαθαίνεται) καταφέρνουμε να μη καταγράφονται λανθασμένα τα γεγονότα και οι προκλήσεις της ζωής μας.
Τι ωραία πρόκληση για παρατήρηση-δράση!
ΑΦιλιά και να έχουμε μια συνειδητή άρα όμορφη βδομάδα! :)

Crux είπε...

Άλλωστε όσο συχνότερη η ανάκληση ενός γεγονότος τόσο περισσότερο φανταστικά στοιχεία προσθέτονται σ' αυτήν αλλοιώνοντας τη μνήμη με αυτό τον τρόπο. Οπότε ακούσια ή μη η άποψη σου συμβαδίζει με τα επιστημονικά δεδομένα!

Γενικότερα η επικέντρωση στο τώρα έχει πολλά οφέλη και θέλει πράγματι εξάσκηση αν αναλογιστεί κανείς τις εκατοντάδες αναδρομές και τις μελλοντικές προεκτάσεις που κάνουμε καθημερινά...

Crux είπε...

Ξέχασα να πω,

καλή εβδομάδα Άιναφετς :)

xromatisti είπε...

Στο 'χω ξαναπεί Crux ότι θα γίνουμε συνάδελφοι; Εγώ βέβαια, είμαι μικρότερη, τώρα τέλειωσα το πρώτο εξάμηνο!
Όσον αφορά τη μνήμη, φυσικά η καταγραφή εξαρτάται από την ήδη υπάρχουσα βάση δεδομένων και η ανάκληση από τον χρόνο, τις εμπειρίες που έχουν προστεθεί και "συμπιέσει" τις παλιές και τον βαθμό εξωραΐσμού, εμπλουτισμού, διάνθησης που θέλουμε να βάλουμε ειδικά σε ένα γλυκό γεγονός.
(Πολύ εκνευριστική η φωνή της κυρίας στο βίντεο, μου τρύπησε τα μηνήγγια)

Crux είπε...

Χρωματιστή δεν μου το είχες πει και δεν δικαιολογείσαι να μου το κρατάς έξι μήνες κρυφό!
Να μια ωραία και αναπάντεχη είδηση που μου έδωσε χαρά!
Η προηγούμενη είδηση που είχα ήταν ότι πήρα 6 στην κοινωνική ενώ περίμενα... δέκα!!!
Πάντειο να υποθέσω έτσι; Εκτός κι αν την έκανες για Κρήτη και πάλι δεν μας είπες τίποτα!
Ό,τι απορία έχεις, εδώ στον δευτεροετή, χα!

Περιμένω άμεσα απάντηση!

xromatisti είπε...

Γεια σου Crux! Ούτε Πάντειο, ούτε Κρήτη. Ενώ θα το 'θελα πολύ για Πάντειο που είναι πολύ κοντά στο σπίτι μου και είχα ρωτήσει και τη διαδικασία, έπρεπε να δώσω 4 μαθήματα κατατακτήριες μιας κι έχω τελειώσει το Πολυτεχνείο και δεν θα χρειαζόταν να μπω με κανονικές εξετάσεις, τέλοσπάντων, δεν γινόταν γιατί απαιτούσε πρωινές παρακολουθήσεις μαθημάτων. Βρήκα όμως ένα ιδιωτικό κολλέγιο που συνδυάζει φυσική παρουσία 12 ώρες τον μήνα σε μέρες και ώρες που εξυπηρετούν τους εργαζόμενους και ηλεκτρονική αποστολή υλικού. Μόλις τέλειωσα το πρώτο εξάμηνο,είχαμε 4 μαθήματα, παραδώσαμε 5 εργασίες και μέχρι την Τετάρτη περιμένω τα αποτελέσματα. Αυτά. Καλά αποτελέσματα και σε σένα. Κι μ'ένα 6άρι δεν χάθηκε ο κόσμος. Ρώτα και μένα στην παλιά μου σχολή πόσα είχα πάρει..!