Εμμάνουελ Καντ :
Οφείλεις, άρα μπορείς.
Ο ένας κοιτάζει το νερόλακκο και βλέπει τη λάσπη, ο άλλος βλέπει μέσα του τα άστρα που αντανακλούνται.
Δημιουργία: ο καλύτερος τρόπος να απολαμβάνεις τη ζωή.
Όσο περισσότερο σκέφτομαι, τόσο περισσότερο δυο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου με μεγάλο θαυμασμό και ολοένα μεγαλύτερη ευλάβεια: ο έναστρος ουρανός από πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου.
Τι πρόοδος! Τον Μεσαίωνα θα με καίγανε στην πυρά. Τώρα, καίνε στην πυρά τα βιβλία μου.
Χαλίλ Γκριμπράν :
Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από σένα, αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από μένα.
Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
Η επιθυμία είναι το μισό της ζωής. Η αδιαφορία είναι το μισό του θανάτου.
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι :
Αν ο άνθρωπος επινόησε το διάβολο, τότε τον φαντάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του.
Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.
Τζων Κέννεντυ :
Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη, κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη.
Αντιγραφή απ' το γνωμικολογικόν
Οφείλεις, άρα μπορείς.
Ο ένας κοιτάζει το νερόλακκο και βλέπει τη λάσπη, ο άλλος βλέπει μέσα του τα άστρα που αντανακλούνται.
Δημιουργία: ο καλύτερος τρόπος να απολαμβάνεις τη ζωή.
Όσο περισσότερο σκέφτομαι, τόσο περισσότερο δυο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου με μεγάλο θαυμασμό και ολοένα μεγαλύτερη ευλάβεια: ο έναστρος ουρανός από πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου.
Σίγκμουντ Φρόυντ :
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης.
Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά.
Τι πρόοδος! Τον Μεσαίωνα θα με καίγανε στην πυρά. Τώρα, καίνε στην πυρά τα βιβλία μου.
Χαλίλ Γκριμπράν :
Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από σένα, αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από μένα.
Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
Η επιθυμία είναι το μισό της ζωής. Η αδιαφορία είναι το μισό του θανάτου.
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι :
Αν ο άνθρωπος επινόησε το διάβολο, τότε τον φαντάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του.
Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.
Τζων Κέννεντυ :
Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη, κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη.
Αντιγραφή απ' το γνωμικολογικόν
6 σχόλια :
Πάντα μ'αρέσει να διαβάζω αφορισμούς, να φρεσκάρω τη σκέψη μου και να εμπνέομαι. Μ'αρέσει και λίγο να τους φέρνω στα μέτρα μου, τα νοητικά και ψυχολογικά μου εννοώ. Να! Όπως τον πρώτο. Θα έλεγα ότι ισχύει καλύτερα το "μπορείς άρα οφείλεις".
Αλλά ο αμέσως επόμενος με καλύπτει απόλυτα.
Ήμουν σίγουρος πως αν σχολίαζες θα είχες να πεις κάτι για τον δεύτερο! Κι αυτό γιατί είσαι κυνηγός αισιοδοξίας.
Όσο υπάρχει αισιοδοξία υπάρχει αντοχή και όσο υπάρχει αντοχή υπάρχει ελπίδα. Τάδε έφη κρουξ :Ο
Νομίζω ότι το θέμα της αισιοδοξίας το έχουμε εξαντλήσει!
Καλησπέρα Χρωματιστή.
Eίναι τρομερό. Ενώ δεν γνωριζόμαστε, γνωρίζουμε πάνω-κάτω το στυλ του άλλου. Πραγματικά μου φαίνεται συναρπαστικό.
Το μόνο που με κάνει να σε αναγνωρίζω με την πρώτη και να θέλω τη δεύτερη ματιά είναι το νέο σου άβαταρ που ακόμα δεν το έχω συνηθίσει.
Η αισιοδοξία είναι φως που σου κάνει ξεκάθαρο το στόχο και πολύ προσιτό. Τάδε έφη χρωματιστή.
Η "αντοχή" που της βάζεις της προσθέτει βάρος ενώ η αισιοδοξία είναι αεράκι δροσερό που ρέει ανεμπόδιστα και χωρίς καταναγκασμό. Απλά ρέει γιατί αυτή είναι η δουλειά της. Αυτή είναι η δουλειά του φωτός.
Kαι θα το πω. Αυτή είναι η θεωρία ενός καταθλιπτικού ατόμου ή και wanna be πρώην καταθληπτικού.
Πάτησα "δημοσιεύστε" χωρίς να διαβάσω αυτά που έγραψα και να! το λάθος.
Φαντάζομαι το κατάλαβες : Το μόνο που με κάνει να μην σε αναγνωρίζω με την πρώτη και.....
Αλλάζοντας τη λέξη αντοχή με τη λέξη δύναμη νομίζω ότι λύνεται κατευθείαν το πρόβλημα κι εξαφανίζεται το "βάρος" απ΄την πρόταση.
Και επειδή σωστά ανέφερες πως γνωριζόμαστε πάνω - κάτω θα μ΄ αφήσεις να πω με απόλυτη βεβαιότητα πως δεν ανήκεις στην κατηγορία των καταθλιπτικών. Κι αν κάποτε ανήκες να ΄σαι σίγουρη πως έχεις ριζικά αλλάξει. Αυτό το γνωρίζεις κατά βάθος και η ίδια αλλά αρνείσαι για κάποιο λόγο να το παραδεχτείς.
Μεταπτώσεις συναισθημάτων έχουμε όλοι. Ειδικά στην εποχή και στον τόπο μας είναι πολύ συχνότερες! Μια προσωρινή όμως θλίψη δεν χαρακτηρίζει ποτέ κανέναν ως καταθλιπτικό. Πόσο μάλιστα εσένα που και απ΄την πιο απλή απάντησή σου απορρέουν θετικά μηνύματα κι αισιόδοξες βλέψεις. Τέλος πάντων, είμαι σίγουρος πως αργά ή γρήγορα θα αποσύρεις αυτό τον τίλο από πάνω σου γιατί απλούστατα δεν σου ταιριάζει και δεν σου αξίζει.
Αλήθεια, πόσο καιρό έχει που συζητάμε; Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια blogging και δεν το ΄χω πάρει χαμπάρι. Πάντως, για μ' ένα είναι πραγματικά υπέροχο το γεγονός πως μπορώ να γνωρίζω απο εδώ άτομα και ν΄ ανταλλάζω ιδέες μαζί τους διακατεχόμενος από μια παράξενη σιγουριά πως όσα διαβάζω χαρακτηρίζονται από απόλυτη ειλικρίνεια, από έναν απροκάλυπτο αυθορμητισμό. Όχι όλοι βέβαια αλλά οι λίγοι και καλοί :)
Καλησπέρα.
Πόσο δίκιο έχεις σε όλα.
Όντως, μετά από πολλές μεθόδους κατάφερα να είμαι ένα πρώην καταθλιπτικό άτομο. Κάποιες φορές νιώθω ότι ακροβατώ στο τεντωμένο σκοινί που μπορεί να με ρίξει στα παλιά αλλά νομίζω ότι έχω πάρει καλή φόρα για μπρος.
Νομίζω ότι τα χρόνια μπλογκοσυζητήσεων είναι 2. Εκτός αν εσύ έχεις το blog σου από παλιότερα. Εγώ το δικό μου, το παλιό, το πολυαγαπημένο(γιατί αυτό τώρα αρχίζω και το αγαπάω σιγά-σιγά) το έφτιαξα Σεπτέμβριο '09.
Όπως και να 'χει όμως κι εγώ πιστεύω ότι αυτό το πάρε-δώσε ιδεών, σκέψεων, γνώσεων είναι υπέροχο και μας εξελίσσει. Νιώθω τύχη που έχω γνωρίσει όμορφα μυαλά και ψυχές εδώ μέσα. Και στο κάτω-κάτω έλκουμε κοντά μας ό,τι πραγματικά θέλουμε. Αρα οι ανειλικρινείς αναγκαστικά απωθούνται.
Καλό βράδυ Crux. :)
Δημοσίευση σχολίου