Την ταινία μικρού μήκους βρήκα απ΄το blog της οχιάς
Θέλω μόνο να σημειώσω πως πολλοί απο μας είμαστε εγκλωβισμένοι στις φυλακές των απάνθρωπων μεγαλουπόλεων. Ωστόσο δύσκολα θα αντιληφθεί κανείς τη σκλαβιά του εάν δεν έχει εναρμονιστεί έστω για λίγο με τον ποιοτικό-φυσικό τρόπο ζωής. Γι΄αυτό και παραμένει άγνωστο αν ο άντρας τελικά κοιτάζει το τριαντάφυλλο επιζητώντας την πραγματική ζωή,τη φυσική ζωή,τη γεμάτη ουσία,συναισθήματα και αυθορμητισμό ή αν κοιτάζει στην πόλη όπου οι μηχανές σκότωσαν την αγάπη, αφάνισαν την ανθρώπινη υπόσταση και κάθε λόγο ύπαρξης αφήνοντας μόνο φτηνά υποκατάστατα.
Θέλω μόνο να σημειώσω πως πολλοί απο μας είμαστε εγκλωβισμένοι στις φυλακές των απάνθρωπων μεγαλουπόλεων. Ωστόσο δύσκολα θα αντιληφθεί κανείς τη σκλαβιά του εάν δεν έχει εναρμονιστεί έστω για λίγο με τον ποιοτικό-φυσικό τρόπο ζωής. Γι΄αυτό και παραμένει άγνωστο αν ο άντρας τελικά κοιτάζει το τριαντάφυλλο επιζητώντας την πραγματική ζωή,τη φυσική ζωή,τη γεμάτη ουσία,συναισθήματα και αυθορμητισμό ή αν κοιτάζει στην πόλη όπου οι μηχανές σκότωσαν την αγάπη, αφάνισαν την ανθρώπινη υπόσταση και κάθε λόγο ύπαρξης αφήνοντας μόνο φτηνά υποκατάστατα.
8 σχόλια :
...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΑΡΓΑ,ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΑΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΠΟ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ!....
ΥΠΕΡΟΧΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!
ΣΟΥ ¨'ΤΣΙΜΠΑΩ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ,ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ
Αυτό είναι το τραγικό της υπόθεσης. Ακόμη κι έτσι όμως πιστεύω πως έχει μεγάλη αξία μετά τα λάθη, μετά τις απώλειες αν θέλεις , να μπορούμε πλέον να ξεχωρίζουμε το αληθινό και το ουσιώδες απ΄το κάλπικο. Να σκεφτόμαστε και να πράττουμε με διαφορετικά κριτήρια. Ουσιαστικά δηλαδή να αλλάζουμε.
Αυτό που παραμένει άγνωστο όπως σημείωσα - και όπως τουλάχιστον εγώ το αντιλαμβάνομαι- είναι αν ο άντρας αναγνώρισε τελικά την αξία του τριανταφυλλου και ό,τι αυτό συμβολίζει(φυσικός τρόπος ζωής, ανθρωπιά και ότι άλλο ερμηνεύει κανείς).
Πόσο εγωκεντρικό και ματαιόδοξο όν ο άνθρωπος! Τα πάντα να τα φέρνει στα μέτρα του και να τα προσαρμόζει στις εγωιστικές του ανάγκες.
Κι έτσι έχασε τη φυσικότητά του, τη φυσική εναρμόνισή του και ροή μέσα στο σύμπαν, έγινε δούλος του εγώ του κι έχασε σχεδόν όλους τους βαθμούς ελευθερίας.
Μια κουρδιστή γυναίκα τον βόλεψε, γιατί και την ύπαρξη-παρουσία της δεν στερήθηκε και δεν στενοχωρέθηκε με την απώλεια της και οπωσδήποτε θα 'ναι πιο βολική.
Λυπηρή ψευδαίσθηση.
Χρωματιστή συνέβη πάλι το ίδιο εντελώς εκνευριστικό πράγμα. Έγραφα τόση ώρα για να κολλήσει η δημοσίευση σχολίου.
Βαθιά ανάσα λοιπόν για ακόμη μια φορά και αρχίζω !
Η κουρδιστή γυναίκα κατάφερε να πνίξει την οργή του άνδρα όχι όμως και τη λύπη του. Η θλίψη του παρέμεινε σκεπασμένη κάτω από αυτή τη λυπηρή ψευδαίσθηση.
Έγραφα λοιπόν χρωματιστή πως για να εναρμονιστούμε με τη φύση απαιτείται απλοϊκότητα.
Η τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε ως μέσω έκφρασης της ματαιοδοξίας μας και της τάσης να αναζητούμε το σύνθετο, το περίπλοκο αλλά και το τέλειο. Σε αυτή την αναζήτηση χάθηκε και η αγνή έκφραση των συναισθημάτων. Η δυνατότητα δηλαδή να λέμε αυτό που νιώθουμε και να κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε πως θέλουμε να κάνουμε.
Κάπως έτσι αλλά θαρρώ με πιο ομαλό τρόπο κατέληξα συνειρμικά και στο σύγγραμα που σου έλεγα. Είναι μια νουβέλα στην οποία ο ήρωας αφήνει την απλή και ευτυχισμένη ζωή και αρχίζει να κυνηγά την τελειότητα. Ένα τέτοιο ταξίδι φυσικά έχει πολλά απρόοπτα.
Θα ήθελα τα σχόλια σου, γι΄αυτό σε ρώτησα και αν έχεις κάποιο λογαριασμό για να επικοινωνήσουμε.
Καληνύχτα.
Υ.Γ Αυτή τη φορά έχω κάνει copy όσα έγραψα :)
Καλημέρα Crux!
Λες να 'μαι γκαντέμω και να σου σβήνουν τα σχόλια; :))
Στο θέμα μας τώρα...κοίτα κι εγώ πιστεύω πως χρειάζεται λιγάκι να χαλαρώσει αλλά δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη απλοϊκότητα γιατί μου κάνει το λίγο "ακατέργαστο" και "άξεστο". Θα προτιμούσα την απλότητα και πιο καλά την πνευματική και ψυχολογική αποδέσμευση από τις τεχνητές επιθυμίες μας. Να βγει λίγο στην επιφάνεια η αισθαντικότητα, να ακούσουμε την εσωτερική φωνή και να επικοινωνήσουμε με τον θεό, όπως ο καθένας τον ορίζει.
Όσο για το άλλο θέμα που λες, μ'αρέσει μου φουσκώνει λίγο τα μυαλά γιατί με τιμάς αλλά με ψιλοαγχώνει κιόλας! Λοιπόν, αν θες, κάνε τα σχόλια της επόμενής σου ανάρτησης μη ορατά να σου στείλω το email μου και ό,τι θες μου το στέλνεις εκεί.
Καλημέρα!
Καλημέρα Χρωματιστή, έχεις απόλυτο δίκαιο, όχι απλοϊκότητα αλλά απλότητα.
Στην επόμενη ανάρτηση θα κάνω αυτό που μου είπες :)
Χρωματιστή επειδή για να κάνω απόκρυψη σχολίων πρέπει πρώτα να σχολιάσεις γιατί δεν επιτρέπει, προτείνω να γράψεις το σχόλιο και μετά να το σβήσεις κατευθείαν. Κάθε δημοσίευση σχολίου εξάλλου στέλνεται ως email στο λογαριασμό μου.
Δημοσίευση σχολίου