Σωπαίνουν οι φωνές και σιγοσβήνουν
γίνονται ψίθυροι που η ησυχία τους πνίγει.
Σιγεί μαζί τους και η ελπίδα.
Σε κάποιο όνειρο σπάνια πια τη συναντάς
με πρόσωπο ακαθόριστο θαμπό σαν της ομίχλης να κλαίει βουβά.
Νιώθεις πως ζητά την παρηγοριά σου,
μα ανήμπορος σαν στέκεσαι μοιρολατρικά εκείνη χάνεται.
Σωπαίνουν οι φωνές και μένουν μόνο λόγια
συνθηματικά και υποκινούμενα
που όσο ηχηρά κι αν ακούγονται
σαν απαλό νανούρισμα φέρνουν το λήθαργο.
Άσκοπη περιπλάνηση σε αλλόκοτα ήρεμο κλίμα
που διαταράσσει μόνο το σύρσιμο των δεσμών μας
τo οποίo αρνούμαστε ν'ακούσουμε.
Σωπαίνουν οι φωνές και με λιγοψυχιά θα αντικρίσουμε στο τέλος
κάθε όμορφο να φεύγει σαν ανάσα
ψάχνοντας μέρη πιο ζεστά για να φωλιάσει. Crux
γίνονται ψίθυροι που η ησυχία τους πνίγει.
Σιγεί μαζί τους και η ελπίδα.
Σε κάποιο όνειρο σπάνια πια τη συναντάς
με πρόσωπο ακαθόριστο θαμπό σαν της ομίχλης να κλαίει βουβά.
Νιώθεις πως ζητά την παρηγοριά σου,
μα ανήμπορος σαν στέκεσαι μοιρολατρικά εκείνη χάνεται.
Σωπαίνουν οι φωνές και μένουν μόνο λόγια
συνθηματικά και υποκινούμενα
που όσο ηχηρά κι αν ακούγονται
σαν απαλό νανούρισμα φέρνουν το λήθαργο.
Άσκοπη περιπλάνηση σε αλλόκοτα ήρεμο κλίμα
που διαταράσσει μόνο το σύρσιμο των δεσμών μας
τo οποίo αρνούμαστε ν'ακούσουμε.
Σωπαίνουν οι φωνές και με λιγοψυχιά θα αντικρίσουμε στο τέλος
κάθε όμορφο να φεύγει σαν ανάσα
ψάχνοντας μέρη πιο ζεστά για να φωλιάσει. Crux
4 σχόλια :
Δεν το πιστεύω ότι τέτοιες σκέψεις βγαίνουν από το δικό σου μυαλό. Πες ότι δεν τις πιστεύεις, ότι ήταν μια απογοήτευση της στιγμής που ήδη έχει αλλάξει. Crux! Σύνελθε, τουλάχιστον εσύ!
Χρωματιστή, μόνο αν αποδεχτούμε την πραγματικότητα μπορούμε να την αλλάξουμε. Είναι γεγονός ότι οι φωνές σωπαίνουν.
Να ανησυχείς μόνο όταν δεν γράφω.
Κι αν διακρίνεις μια δόση απαισιοδοξίας, δεν στόχεψα σε κάτι τέτοιο.
Όταν έγραφα αγνόησα και την οπτιμιστική και την απαισιόδοξη πλευρά μου, και παρουσίασα την κατάσταση όπως την αντιλαμβάνομαι και όπως θα καταλήξει εάν δεν προκύψει μια αλλαγή.
Όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται μέσα απ΄το ποίημα επιζητώ έμμεσα αυτή την αλλαγή.
Σωπαίνουν οι φωνές και με λιγοψυχιά θα αντικρίσουμε στο τέλος
κάθε όμορφο να φεύγει σαν ανάσα
ψάχνοντας μέρη πιο ζεστά για να φωλιάσει...
'Eτσι αισθάνομαι κι εγώ...
Και συμφωνώ... κι εγώ επιζητώ έμμεσα ή μάλλον άμεσα αυτή την άλλαγή!!
Μακάρι οι τρεις τελευταίοι στίχοι μου να με διαψεύσουν.
Εκεί οδεύουμε όμως και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε για να αλλάξουμε κατεύθυνση.
Δημοσίευση σχολίου