21 Νοεμβρίου 2010
Πόσο αστείοι καταντήσαμε.
Αδυνατώ να κατανοήσω πως φτάσαμε σ΄αυτό το έσχατο σημείο. Εκπέμπουμε διαρκώς ένα έντονο και αφηρημένο μίσος. Κατακρίνουμε με τη πρώτη ματιά. Χλευάζουμε με την παραμικρή ευκαιρία. Βγάζουμε τα απωθημένα μας σε αθώους, αδύναμους και ταπεινούς ανθρώπους. Προσβάλουμε και νιώθουμε μια ανεξήγητη ψυχική ικανοποίηση. Ανιχνεύουμε σπιθαμή προς σπιθαμή την την εμφάνιση και την προσωπικότητα του συνανθρώπου αναζητώντας με μανία ένα ελάττωμα. Η καχυποψία και ο φόβος έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό όριο. Βλέπουμε παντού επικίνδυνους και εχθρούς. Αλλά ακόμα και η "αγάπη" πηγάζει απ΄τον εγωισμό και την προσωπική τέρψη. Συμπαθούμε μόνο ό,τι μας μοιάζει. Το χειρότερο όμως : σιχαινόμαστε την αυτοκριτική. Είμαστε άκρως αδιάλλακτοι, τελείως αμετάπειστοι. Κρύβουμε τις ενοχές μας σε μετάνοιες και προσευχές. Βασανίζουμε μέχρι και τους ίδιους μας τους εαυτούς πασχίζοντας να παραμερίσουμε τη φωνή της συνείδησης μας. Πρέπει να κάνουμε όλοι μας προσπάθεια να αποτοξινωθούμε απ΄την φιλαυτία, τη ζήλια και την κακία μας γιατί όλοι μας έχουμε εθιστεί. Χρωστάμε πρώτα πρώτα μια εξήγηση στον εαυτό μας και ένα αυστηρό βλέμμα σ΄εμάς τους ίδιους γιατί η ανθρώπινη υπόσταση μας έχει αλλοιωθεί τόσο που κοντεύει να εξαφανιστεί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
7 σχόλια :
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΤΕΙΟΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΙ.
Τραγελαφικό και συνάμα επικίνδυνο.
Χάνουμε κάθε νόημα και κάθε μαγεία στη ζωή.
Όπως λες κι εσύ σκαλιστήρι, αυτοκαταστροφικοί, η καταλληλότερη λέξη...
kαλησπερα φιλε crux....θα συμφωνησω με την humanity....αυτοκαταστροφικοι!!!!''εγραψες'' παλι!!!
Οι άνθρωποι είμαστε επιφανειακοί, ανασφαλείς και συμπλεγματικοί για έναν βασικό λόγο : είμαστε ακαλλιέργητοι. Η έλλειψη παιδείας, που δεν έχει καμία σχέση με τη μόρφωση, μας στερεί την προσωπική εξέλιξη και μας καταδικάζει στην πνευματικοψυχική μιζέρια.
Γι'αυτό και ψάχνουμε μετα μανίας τα ελλαττώματα των άλλων για να παρηγορηθούμε για την δικιά μας κακομοιριά.
Με πόση κουβαρντοσύνη ξεστομίζουμε μια κακία και με πόση τσιγκουνιά εκφράζουμε μια καλή κουβέντα!
Ο μεγαλύτερος απών απ΄τα σπίτια και απ΄τις τάξεις είναι η παιδεία. Τα σχολεία πλέον μου θυμίζουν ίντερνετ. Μια σειρά πληροφοριών και γνώσεων που πρέπει να λάβεις αλλά κανένα μάθημα ζωής. Τέσσερις στους πέντε καθηγητές κοιτάνε μόνο πως να εκτελέσουν τις εντολές του υπουργείου. Και τελικά μεγαλώνουμε κι εμείς οι ίδιοι με αυτό το τρόπο. Τρέχοντας να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας και εθισμένοι σε έναν επίπονο και κουραστικό τρόπο εργασίας.
Ο συγκεκριμένος στόχος και το μήνυμα που περνά ( εργασία και μόνο εργασία ) διατηρεί το πνεύμα σε επίπεδο νηπιαγωγείου. Καταλήγω δυστυχώς ότι η εκπαίδευση με τον τρόπο που λειτουργεί δίνει μόνο πτυχία και όχι πνευματικά εφόδια. Ο δήθεν πρωταρχικός σκοπός (η παιδεία) εκτοπίζεται τελείως και τα σχολεία γίνονται μηχανές παραγωγής εργαζομένων. Δίνω μεγάλη βάση σ΄αυτά και καταλογίζω τεράστιες ευθύνες διότι η μοναδική ελπίδα για αλλαγή βρίσκεται στα νέα άτομα. Αν αυτά υιοθετήσουν τη νοοτροπία του ανταγωνισμού (με ό,τι αυτός συνεπάγεται) τότε οι παιδικές ή τραγελαφικές ή αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Αυτό που με προβληματίζει χρωματιστή είναι το πως γίνεται ένας "απαίδευτος" να διδάξει την παιδεία. Γιατί δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που αναλαμβάνουν τη διαμόρφωση της σκέψης των νέων μέσα στις τάξεις έχοντας πτυχία που πιστοποιούν αποκλειστικά τις επιστημονικές τους γνώσεις. Για να μεταδοθεί δηλαδή η παιδεία στους νέους απαιτείται να υπάρχει πρώτα απ΄τους ενήλικους και αυτό (κατά πλειοψηφία εννοείται) δεν ισχύει!
Den tha diafoniso me tpt to thema einai oti eno ta siniditopoioume olla auta stin praksi oi idioi den mporoume na ta sbisoume. Exoun ginei kommati tou eautou mas kai gia na papsoun na ginonte apetite xronos kati pou den mas perisebi giati polles forres eisai anagasmenos na douleueis oli mera gia na bgaleis ta pros to zin. I kathimerinotita den sou afini kanena perithirio na allakseis ton xaraktira sou !!!!!!
Ανώνυμε πάντα υπάρχουν περιθώρια και χρόνος για να κάτσεις και να τα βάλεις όλα σε μια σειρά,να κάνεις την αυτοκριτική σου και να βγάλεις τα συμπεράσματα σου.
Λέγοντας ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξεις το χαρακτήρα σου υποστηρίζεις ότι δεν γίνεται να έχεις δική σου προσωπικότητα. Αυτό είναι παράλογο. Ακόμα και στην πιο σκληρή σκλαβιά οι άνθρωποι διατηρούν τις ιδέες του και αργά ή γρήγορα τις πραγματώνουν. Πράγμα που σημαίνει ότι αλλάζουν στάση και συμπεριφορά. Άρα αλλάζουν χαρακτήρα. Παραδείγματα μπορείς να αντλήσεις απ΄την ιστορία.
Το πόσο έχει τη δυνατότητα κανείς να αλλάξει δεν εξαρτάται απ΄τον ελεύθερο χρόνο του όσο απ΄τον ίδιο του τον εαυτό, την ελάχιστη ή μεγάλη θέλησή του, την αντίσταση ή τον συμβιβασμό του.
Δημοσίευση σχολίου