Αχ Νεολαία.

Άλλοτε βασίστηκα σ΄αυτήν και άλλοτε την αγνόησα. Άλλοτε την ωραιοποίησα κάνοντας ρομαντικές μυθοπλασίες στο μυαλό μου και άλλοτε θέλησα να τη φτύσω κατάμουτρα. Όχι, όχι δεν φταίτε για όλα εσείς, δεν την αντέχω πια αυτή τη καραμέλα. Μεγαλώνει μια ολόκληρη γενιά έχοντας μάθει να τις συγχωρούν συνέχεια τα λάθη. Τις ίδιες απαιτήσεις θα έχει και όταν ενηλικιωθεί. Άφεση αμαρτιών, άφεση σφαλμάτων. Βασικά δεν ξέρω ποιος φταίει για τα χάλια μας.. όποιος ξέρει ας μου πει παρακαλώ.


Οι νέοι δεν ξέρουν πια τον Ρουσό  αλλά το Ρουβά και τη Ρουσλάνα.
Οι νέοι όταν μεγαλώσουν δεν θα θυμούνται τις ιδέες του Ντιντερό, μόνο τις αποκρούσεις του Ντίντα.
Οι νέοι δεν ξέρουν τον Κομφούκιο, μόνο τον Κόμπι Μπράϋαντ.
Οι νέοι έναν Σωκράτη ξέρουν, τον Κόκαλη.
Οι νέοι θαυμάζουν τον Μελ Γκίμπσον, τους είναι άγνωστος ο Γκριμπράν.
Τα κορίτσια το πολύ πολύ να διαβάσουν Κατερίνα, εννοείται πως όχι τη Γώγου.
Οι νέοι δεν έχουν ιδέα απ΄τα λόγια του Επίκουρου αλλά ξέρουν απ΄έξω τους διαλόγους του epic movie.
Αν τους πεις να ακούσουν τον Κυρ Παντελή του Τζαβέλα θα σου πουν δεν γίνεται γιατί ακούν τον Κυρ αστυνόμο των latifudia.
Μπορείς να σαχλαμαρίζεις και να χασκογελάς ώρες μαζί τους, μέχρι να επιχειρήσεις να μιλήσεις σοβαρά, τότε χαρακτηρίζεσαι ξενέρωτος,κυνικός,φαντασμένος,ικανός,ανώτερος,ιδιοφυής, περίεργος,παράλογος.
Οι πιο πολλοί κολυμπάνε στην επιφάνεια και μη τυχόν προσπαθήσεις να πιάσεις κανένα κεφάλι και να το βουτήξεις στα βαθιά, θα σε δει σίγουρα με στραβό μάτι.
Τι φταίει ;