Ταμπέλες και Διάλογος!!!

Αναρωτιέμαι ορισμένες στιγμές, γιατί άραγε οι άνθρωποι βάζουμε στα πάντα "ταμπέλες", ονόματα δηλαδή ή υποκοριστικά ακόμα και ο ένας στον άλλον. Για παράδειγμα, αν κάποιος διαφωνεί με εμάς ή με τις απόψεις μας, αμέσως, τις πιό πολλές φορές, τον κατακρίνουμε, τον απορρίπτουμε και τον χαρακτηρίζουμε (και δεν εννοώ μόνο ορισμένες βρισιές). Π.χ Ένας θρήσκος άνθρωπος συζητά με ένα άτομο διαφορετικής ιδεολογίας για θέματα θρησκείας. Φυσικά, θα υπάρξει διαφωνία και τις περισσότερες φορές ο ένας θα αποκαλέσει τον άλλον ή άθεο ή "θεούσα"!!! Και αυτό συμβαίνει μάλλον γιατί δεν έχουμε μάθει να ακούμε. Π.χ Ένας ο οποίος αγαπά την πατρίδα του θα χαρακτηριστεί από κάποιους φασίστας ή εθνικιστής. Ενώ κάποιος ο οποίος δεν έναι εθνιστής πιθανώς θα χαρακτηριστεί άτομο χωρίς εθνική συνείδηση και θα κατηγορηθεί από πολλούς. Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχουμε μάθει να δεχόμαστε. Αν κάποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό δεν σημαίνει πως λανθάνει αλλα ούτε πως έχει δίκαιο. Μέσα από εποικοδομητικό διάλογο σχηματίζονται οι σωστότερες απόψεις. Αν είμαστε απόλυτοι ίσως σφάλουμε. Αλλά αν μάθουμε να ακούμε τοποθετώντας "φίλτρα", δηλαδή να δεχόμαστε ό,τι θεωρούμε σωστό, ίσως βγούμε κερδισμένοι!