ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ!!!

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠ'ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΗΞΕΡΑΝ!!!

«Πάντα πίστευα ότι η υποτέλεια μιας αρμονικής, ήρεμης και ήπιας μορφής, …θα μπορούσε... να εδραιωθεί κάτω από τις φτερούγες της κυριαρχίας του λαού».
Tocqueville "Democracy"

«Δεν αρκεί να πάει η ιδέα προς το πραγματικό, πρέπει και το πραγματικό να πάει προς την ιδέα».
Καρλ Μάρξ

«Τα προβλήματα στον κόσμο σήμερα είναι τόσο τεράστια που δεν μπορούν να λυθούν με το επίπεδο της σκέψης που τα δημιούργησε».
Άλμπερτ Αϊνστάιν

«Ξεκίνα από το να κάνεις ότι είναι απαραίτητο. Μετά κάνε ότι είναι δυνατό…Και ξαφνικά πετυχαίνεις το αδύνατο».
Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης

«Η ανθρωπότητα δεν προσδιορίζεται από όσα δημιουργεί αλλά από όσα επιλέγει να μην καταστρέψει».
Έντουαρντ Γουίλσον, επιστήμονας της βιολογίας



«Γνωρίζουμε πλέον ότι η διακυβέρνηση του οργανωμένου χρήματος είναι επικίνδυνη όσο και η διακυβέρνηση του οργανωμένου εγκλήματος».
Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ


«Υπάρχουν δύο ειδών πολιτικές. Δεν υπάρχουν ριζοσπαστικές και αντιδραστικές πολιτικές, ούτε προοδευτικές και συντηρητικές, ούτε καν δημοκρατικές και ρεπουμπλικανικές. Υπάρχουν πολιτικές που βασίζονται στο φόβο και πολιτικές που βασίζονται στην εμπιστοσύνη».
Ed Muskin γερουσιαστής του Μέιν
(Από το βιβλίο Προσβολή στη Λογική)

«Τα άτομα και οι μικρές ομάδες μπορούν ν’ αποτελέσουν αποτελεσματικούς φορείς μετασχηματισμού προς ένα πιο ειρηνικό και βιώσιμο κόσμο».
Laszlo Ervin

«Ποτέ μην αμφιβάλετε για τη δύναμη μικρών ομάδων ανθρώπων ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Τίποτα άλλο δεν την άλλαξε ποτέ».
Laszlo Ervin

"Χρειάζεται «μια τέτοια προσήλωση στην αφηρημένη σκέψη που να κάνει τα ιδιοτελή συμφέροντα που κινούν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων και των λαών να σιγάσουν".
Χέγκελ


«Από τη στιγμή που η τέχνη δεν είναι τροφή των εκλεκτών, ο καλλιτέχνης μπορεί να εκδηλώνει το ταλέντο του με κάθε ιδιοτροπία, όπως του καπνίσει, με κάθε επινόηση του πνευματικού τσαρλατανισμού. Αλλά οι εκλεπτυσμένοι, οι πλούσιοι, οι χασομέρηδες, οι διυλίζοντες την πεμπτουσία, ψάχνουν για το καινούριο, το αλλόκοτο, το πρωτοφανές, το σκανδαλώδες. Κι εγώ, από τον κυβισμό κι ύστερα ικανοποίησα αυτούς τους κυρίους και τους κριτικούς με πάμπολλα παράξενα που πέρασαν από τον νου, και όσο λιγότερο τα καταλάβαιναν τόσο τα θαύμαζαν. Με το να διασκεδάζω συνεχώς με όλα τούτα τα παιχνίδια, τις λοιδορίες, τους γρίφους, τις σπαζοκεφαλιές και τα αραβουργήματα έγινα διάσημος και μάλιστα πολύ γρήγορα. Και η διασημότητα για ένα ζωγράφο σημαίνει: πωλήσεις, κέρδη, περιουσία, πλούτο.
Όπως γνωρίζετε, σήμερα είμαι διάσημος και πλούσιος, αλλά όταν μένω μόνος με τον εαυτό μου δεν έχω το θάρρος να με θεωρώ καλλιτέχνη με την αρχαία έννοια της λέξης. Ήταν μεγάλοι ζωγράφοι ο Τζιόττο, ο Τισιανός, ο Ρέμπραντ, ο Γκόγια. Είμαι μόνον ένας δημόσιος ψυχαγωγός, που κατάλαβε την εποχή του, που ικανοποίησε όσο μπορούσε την ηλιθιότητα, την κενοδοξία και την απληστία των συγχρόνων του.
Είναι πικρή η δική μου εξομολόγηση, πιο οδυνηρή απ’ ότι μπορεί να φαίνεται, έχει όμως την αρετή να είναι ειλικρινής».
Pablo Picasso, Περιοδικό The Arts, New York, Μάιος 1923,
Πηγή: περιοδικό Φωτοχώρος