Το σύστημα έλεγαν οι Αρχαίοι(και γι΄αυτό ήταν σπουδαίοι) είναι ένα βαρέλι γεμάτο σκόρδα.Και μέσα στο βαρέλι ανθρώποι,ανθρώποι,ανθρώποι.Μια γη γεμάτη σκορδαλιά και το βαρέλι αυτό γυρίζει,γυρίζει,γυρίζει.Και όλο και κάποιοι βγαίνουν στην επιφάνεια και γίνονται μετά Ωνάσηδες.Ωνάσης σημαίνει να πας στα μπουζούκια να τα σπας αγκαλιά με τον Τέλη τον Σαβάλας και να κάθεσαι μετά στο Κολωνάκι στις κοσμικές ταβέρνες και να τρως λαϊκότατα σκορδαλιά.Αυτό είναι και που το σώζει το σύστημα : ποιός πρώτος θα προλάβει, έχει την εντύπωση,την αυταπάτη,το πιστεύει δηλαδή πως θα προλάβει να βγει ο ίδιος μέσα απ΄το βαρέλι και να πέσει μετά με τα μούτα να φάει.Γι΄αυτό βρωμάει ο κόσμος μας σκατίλα.Σκατίλα είναι η μυρουδιά του ανθρώπου.Αυτουνού που τρώει σκόρδα,πολλά σκόρδα πάρα πολλά σκόρδα, όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων.
Αυτά είπε ο προφητικός Άσιμος και δεν έπεσε καθόλου έξω.Ο λόγος που υποστηρίζει ο κόσμος ολάκερος τον καπιταλισμό είναι αυτή η φυτεμένη κρυφή ελπίδα του θησαυρισμού.Η ψευδαίσθηση δηλαδή ότι θα πλουτίσουμε.Όπως έχω γράψει τα υλικά όνειρα χρειάζονται ανακύκλωση.Αν ρωτήσουμε έναν έναν τους ανθρώπους τι θέλουν περισσότερο στη ζωή τους ένα 95 % τουλάχιστον θα μας απαντούσε μονολεκτικά χρήματα.
Η νούμερο ένα προτεραιότητα είναι τα λεφτά.Ο υπερκαταναλωτισμός και η παράλογη ανάγκη για συνεχώς περισσότερα υλικά αγαθά έχουν τον κυρίαρχο ρόλο.
Για να μπορέσει να αντέξει ένα σύστημα στο χρόνο πρέπει να έχει οπαδούς και πρέπει να συμφωνούν οι ιδέες του με τις ιδέες του λαού (τουλάχιστον θεωρητικά).Το πρώτο βήμα που έπρεπε να καταφέρουν οι κυρίαρχοι ήταν να υιοθετήσουν στο λαό την ανάγκη για χρήμα και ανάδειξη.Αυτά επιτεύχθηκαν μέσω του τύπου και της διαφήμισης.
Καλλιεργήθηκε μεταξύ του λαού ανταγωνισμός.Ο καθένας δρα ατομικά και έχει πρωταρχικό στόχο την κερδοσκοπία με οποιοδήποτε τρόπο (νόμιμο και μη, ηθικό και όχι).Ο διαιρεμένος λαός είναι το όνειρο των αφεντικών.Ένας εργολάβος λόγω χάρης αν καταφέρει να κάνει τους εργάτες να διαφωνήσουν μεταξύ τους θα μπορεί να τους εκμεταλλεύεται ασταμάτητα.Αυτό θα μπορούσε να το πετύχει δίνοντας σε άλλους περισσότερα και σε άλλους λιγότερα.Αν όμως οι εργάτες δεν ενδιαφέρονταν για το ατομικό αλλά το γενικό τους συμφέρον,δηλαδή αν ο υψηλόμισθος νοιαζόταν για τον χαμηλόμισθο θα απαιτούσαν όλοι μαζί την αύξηση των χαμηλόμισθων και θα το κατάφερναν.Με αποτέλεσμα να μην είναι κανείς αδικημένος.Δικαιοσύνη για όλους.
Όσο υπάρχει όμως ο ανταγωνισμός μεταξύ μου και μεταξύ σου και όσο και οι δυο ελπίζουμε να πλουτίσουμε και να καλοπεράσουμε,αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους μας που ζητάνε βοήθεια και κοιτώντας τους εαυτούς μας, μην περιμένεις καμιά αλλαγή στο κόσμο γιατί εμείς οι ίδιοι είμαστε οι ρίζες που στηρίζουν το δέντρο του καπιταλισμού,είμαστε στο πάτο και κουβαλάμε πάνω μας την ελίτ.Αν όμως αφυπνιστούμε και ενδιαφερθούμε για το κοινωνικό συμφέρον το δέντρο θα καταρρεύσει.Μέχρι τότε όμως αναμένεται μια ριζική επανάσταση ιδεών.Πρέπει να υιοθετηθεί η αντίληψη ότι για να ευημερήσω εγώ και τα παιδιά μου πρέπει να ενδιαφερθώ και για τον πλησίον μου,πρέπει να ταχθώ κατά της εκμετάλλευσης και του κέρδους και υπέρ της ανθρώπινης ζωής και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Υπάρχουν παραδείγματα υπερκατανάλωσης και απληστίας που οδήγησαν φυλές σε εξαφάνιση.Η καταστροφή η οποία θα επέλθει με αυτό το σύστημα θα είναι και οικονομική αλλά και περιβαλλοντική,μιας και η μεγαλύτερη αξία στον καπιταλισμό είναι το capital (κεφάλαιο).Αν δεν μάθουμε να λειτουργούμε συλλογικά θα καταστραφούμε και ατομικά.
Η αλληλοεξάρτηση είναι νόμος του σύμπαντος και όποιος την παραβαίνει τα βάζει με δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες απ΄τις ανθρώπινες.Αποτέλεσμα θα είναι η σταδιακή εξαφάνισή μας η οποία αν δεν αλλάξει κάτι δεν φαίνεται να αργεί πολύ.Τριανταέξι χιλιάδες χρόνια ύπαρξης του ανθρώπου ήταν αρκετά.Απο τότε που σταματήσαμε να λειτουργούμε συναγωνιστικά έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.Ο μόνος τρόπος για να σταματήσουμε την παρακμή μας είναι πρώτον να αλλάξουμε μυαλό και δεύτερον να αλλάξουμε το σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου