Πολλές φορές, κατηγορούμε άλλους! Άλλωτε εσκεμένα και άλλωτε μη! Άλλες πάλι φορές προσπαθούμε να μειώσουμε με διάφορους τρόπους κάποιον/κάποιους!!! Αλλά, όταν συμβαινει σε εμάς, είμαστε πάντα αθώοι!!! Είναι λογικό, όμως σε ορισμένες περιπτώσεις να λειτουργεί μόνο το συναίσθημα, παρακάμπτοντας τη λογική και έτσι να οδηγούμαστε σε κάποιες από τις παραπάνω περιπτώσεις...
Από την άλλη, όμως, οφείλουμε και εμείς ως παθόντες να αντιλαμβανόμαστε την αδυναμία του άλλου! Αλλά πάνω από όλα, οφείλουμε ως "λόγια όντα" να τιθασεύουμε το συναίσθημα με τη σωστή χρήση της λογικής και να αποφεύγουμε όσο πιο πολύ μπορούμε εκδηλώσεις μικροπρέπειας!
Φανταστείτε τώρα, έναν κόσμο όπου όλοι θα λειτουργούσαν με λογική και συναίσθημα σε απόλυτη συμμετρία!!! Φυσικά, κάτι τέτοιο είναι "όνειρο θερινής νυκτός" αλλά ίσως ΕΔΩ που ζούμε, πρέπει να θέσουμε σκοπούς ουτοπικούς για να κατακτήσουμε και την πιο χαμηλή κορυφή... Σκεφτείτε, επίσης πόσες φορές αντιδράσατε με υπέρμετρο ενθουσιασμό και τελικά καταλήξατε σε εσφαλμένες αποφάσεις! Αναλογιστείτε πόσες φορές κατηγορήσατε κάποιον λόγω ζήλιας ή φανήκατε υπερβολικοί σχετικά με "ανόητα" θέματα! Εγω, προσωπικά, παντως κατλήγω σε μία μόνο σκέψη! Ντρέπομαι που δυστηχώς παρουσιάστικα τόσο μικρόψυχος!!! Για όλους εσάς δεν μπορώ να μιλήσω εγω... Ο καλύτερος κριτής του εαυτού μας έιμαστε οι ίδιοι...
Άρα κατανόηση, συχγώρεση και πάνω από όλα ανθρωπιά (με την ατόφια έννοιά της)...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου