tag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post7226157923530289555..comments2024-03-29T01:10:32.832+03:00Comments on Ανθρωπινη Επανασταση: Το ξεχασμένο σχήμα της αγάπηςCruxhttp://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-86987867274587796172018-02-15T12:01:55.459+03:002018-02-15T12:01:55.459+03:00Καλημέρα απ' τη βροχερή Ελλάδα!
Πριν λίγο &quo...Καλημέρα απ' τη βροχερή Ελλάδα!<br />Πριν λίγο "έλαβα" το παρακάτω, χμ! συμπτωματικότατο!!! ;-)<br /><br />https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com/2018/02/14/erich-from-the-art-of-love/Άιναφετςhttps://www.blogger.com/profile/17971015548149977365noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-73635141798313369552018-02-14T00:42:19.769+03:002018-02-14T00:42:19.769+03:00Επιπλέον, προσθέτω, ώστε να γίνω κατανοητός, θεωρώ...Επιπλέον, προσθέτω, ώστε να γίνω κατανοητός, θεωρώ πως όταν η αγάπη προκύπτει ως ανάγκη κινδυνεύει (τουλάχιστον) να χάσει την ποιότητά της. Διότι το άτομο τότε γίνεται το μέσο που εξυπηρετεί την ανάγκη. Θεωρώ πιο υγιή, πιο αγνή αν θες, την αγάπη που προκύπτει ως επιθυμία κατανόησης και ενσυναίσθησης ενός άλλου ατόμου, η οποία προκύπτει από ενδιαφέρον να δούμε τον κόσμο με την οπτική του, την ικανοποίηση που αντλούμε όταν υποστηρίζουμε αυτό το πρόσωπο και όταν συντονιζόμαστε μαζί του. Ικανοποίηση μεν, αλλά με κίνητρο το ενδιαφέρον, την εστίαση της προσοχής στο άτομο και όχι το αίσθημα ανικανοποίησης ή κενού που δημιουργεί την "ανάγκη για αγάπη".Cruxhttps://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-6629690542312998212018-02-14T00:28:41.522+03:002018-02-14T00:28:41.522+03:00Για να είμαι απόλυτα σαφής, δεν τη θεωρώ ιερή! Μάλ...Για να είμαι απόλυτα σαφής, δεν τη θεωρώ ιερή! Μάλιστα, ακόμη περισσότερο δεν θεωρώ τίποτα ως ιερό. Ωστόσο, με μια μεταφορική έννοια, αφαιρώντας το χαρακτήρα της θεϊκής επιτακτικότητας και του μυστικισμού, ναι, θα τολμούσα να πω πως η αγάπη είναι ιερή, εννοώντας ότι είναι μια ιδιότητα που μας ανυψώνει ποιοτικά και πνευματικά και είναι ο θεμέλιος λίθος για τη σύσταση υγιών κοινωνιών.<br /><br />Χμμμ, ακόμα και να είσαι μέσα, χρειάζεσαι εξάσκηση. Αν δεν το χεις... δύσκολα τα πράγματα!Cruxhttps://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-34040037920306573642018-02-13T20:55:31.733+03:002018-02-13T20:55:31.733+03:00Ναι Άγγελε μου, η αγάπη είναι Ανάγκη και χαίρομαι ...Ναι Άγγελε μου, η αγάπη είναι Ανάγκη και χαίρομαι που τη θεωρείς Ιερή... γιατί είναι!<br />Επίσης δεν νομίζω πως μαθαίνεται όπως υποστηρίζει ο Φρομ, για μένα είτε είσαι μέσα είτε δεν είσαι!<br /> Άιναφετςhttps://www.blogger.com/profile/17971015548149977365noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-47493803361272903992018-02-13T20:18:21.123+03:002018-02-13T20:18:21.123+03:00Καλησπέρα Στεφανία!
Ο στόχος ήταν διττός. Αφενός ...Καλησπέρα Στεφανία!<br /><br />Ο στόχος ήταν διττός. Αφενός να αντιληφθούμε ότι είμαστε εκ φύσεως κατασκευασμένοι να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο σε πλαίσια, όπως ακριβώς και τον εαυτό μας, διότι αυτό δημιουργεί τάξη στη ζωή μας. Η τάξη αυτή γίνεται ακόμη πιο προστατευτική όταν επιπλέον προσδίδουμε ιερότητα, διότι η ιερότητα φέρει κάτι μυστικό, κάτι φαντασιακό που υπερνικά το χάος και προσφέρει σκοπό, νόημα.<br />Αφετέρου, ήθελα να τονίσω ότι η ανάγκη αυτή για τάξη παρερμηνεύεται πολλές φορές ως "αγάπη" σε έννοιες όπως αυτή της πατρίδας και του Θεού. Ενώ, όπως λες κι εσύ, και ο Φρομ βεβαίως βεβαίως, η αγάπη είναι ενεργητική δραστηριότητα, απαιτεί συνεχή προσπάθεια για κατανόηση και προσθέτω εγώ (και ενδεχομένως θα συμφωνούσε μαζί μου και ο Φρομ) πως όπου υπάρχει ανάγκη, τότε αυτή υπερνικά την αγάπη. Η ελευθερία είναι προϋπόθεση για να μπορεί κανείς να αγαπήσει, διότι ο άνθρωπος που είναι ελεύθερος παύει να εξαρτάται από τους άλλους ανθρώπους ή τις ιδέες.<br /><br />Η αγάπη είναι το βασικότερο ζητούμενο τη σήμερον ημέρα, όπου η έννοιά της έχει εκμαυλιστεί και έχει προσλάβει μια μαλθακή υπόσταση, ενώ είναι στην πραγματικότητα κάτι που για να καλλιεργηθεί χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και για να εκφραστεί, αν εκφραστεί, χρειάζεται πολύ χρόνο. Έννοιες όπως ενσυναίσθηση, κατανόηση, σεβασμός χάνονται και η αγάπη καταντά να αγκαλιάζει έννοιες όπως αυτές που αναφέρεις, ενώ την ίδια στιγμή εξυπηρετεί την ανάγκη για τάξη, ιερότητα και νόημα, σε πλαίσια πολλές φορές άκαμπτα, διότι οποιαδήποτε αμφισβήτηση απειλεί ουσιαστικά τα θεμέλια του "είναι".<br /><br />Αν επέστρεψα; Στο γράψιμο; χεχε, που και που, όταν μπορώ θα δημοσιεύω. <br /> Στην Ελλάδα; μπααααα. Εάν τα πράγματα κυλήσουν καλά θα τελειώσω του χρόνου το μεταπτυχιακό μου και οψόμεθα!<br /><br />Ακηλίδωτο απογευματάκι :) Cruxhttps://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-49965238033497997682018-02-13T14:00:37.392+03:002018-02-13T14:00:37.392+03:00Χαίρομαι να σε διαβάζω Άγγελε και το ξέρεις, ακόμα...Χαίρομαι να σε διαβάζω Άγγελε και το ξέρεις, ακόμα και όταν μας βάζεις δύσκολα!<br />Αν το "έπιασα" καλά, θέλεις να μιλήσουμε για αγάπη!<br />Ο Φρομ των νιάτων μου, (απ' αυτόν ξεκίνησα να μελετώ ψυχολογία και φιλοσοφία), λέει:<br />"Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβουμε ότι η αγάπη είναι μια τέχνη, ακριβώς όπως μια τέχνη είναι και η ίδια η ζωή. Αν θέλουμε να μάθουμε πώς ν' αγαπάμε, πρέπει να προχωρήσουμε με τον ίδιο τρόπο που προχωρούμε όταν θέλουμε να μάθουμε μια οποιαδήποτε άλλη τέχνη, π.χ. μουσική, ζωγραφική, ξυλουργική ή την επιστήμη της ιατρικής και της μηχανικής... <br />...Παρόλο που η λαχτάρα γι' αγάπη είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, σχεδόν όλα τ' άλλα φαίνονται να είναι πιο σημαντικά από την αγάπη: επιτυχία, γόητρο, χρήματα, δύναμη. Όλη μας σχεδόν η ενεργητικότητα χρησιμοποιείται για να μάθουμε πώς να πετύχουμε σ' αυτούς τους σκοπούς. Και σχεδόν καθόλου για να μάθουμε την τέχνη της αγάπης"...<br /> Έριχ Φρομ, Η Τέχνη της Αγάπης, εκδ. Μπουκουμάνης, σελ. 11, 15-16<br /><br />Για μένα, δεν ξέρουμε τι είναι αγάπη, το μόνο που ξέρουμε με σιγουριά είναι, τι ΔΕΝ είναι αγάπη, γιατί αγάπη δεν είναι η ζήλια, η κτητικότητα, ο ανταγωνισμός, η επιθετικότητα και λοιπά "νόστιμα"... (χωρίς να με απασχολεί τι λέει ο Χριστιανισμός για την αγάπη!) <br /><br />Επέστρεψες;<br /><br />ΑΦιλιά με "ακηλίδωτες" καλές μέρες! ;-)<br /> <br /> Άιναφετςhttps://www.blogger.com/profile/17971015548149977365noreply@blogger.com