tag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post3855728120789631400..comments2023-12-03T00:00:46.357+03:00Comments on Ανθρωπινη Επανασταση: Ψάχνοντας την ελευθερία.Cruxhttp://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-60529208181809334222010-03-08T20:55:01.715+02:002010-03-08T20:55:01.715+02:00Αντίλογε πραγματικά έτσι είναι τα πράγματα.Όλα έχο...Αντίλογε πραγματικά έτσι είναι τα πράγματα.Όλα έχουν να κάνουν με το πως μεγαλώνει και ζει ο άνθρωπος και με τις ιδέες που εμφυτεύονται σ΄αυτόν στη μικρή του ηλικία.Συνήθως μεγαλώνει θεωρώντας δεδομένες και ακέραιες αυτές τις ιδέες,χωρίς να μπει στο κόπο να τις θίξει.Έτσι μένει στάσιμος,θεωρεί φυσιολογικές και απαράλλακτες τις κοινωνικές συνθήκες,συμβιβάζεται πλήρως με αυτές με αποτέλεσμα η κάθε σκέψη ριζικής αλλαγής να φαντάζει ουτοπική.<br />Η ιστορία,όπως διευκρινίζεις,μας απέδειξε πως τίποτα δεν είναι αδύνατο να επιτευχθεί όταν υπάρχει ισχυρή θέληση και οργανωμένη προσπάθεια.Εκεί που κατασταλάζω είναι πως ο άνθρωπος φοβάται την αλλαγή.Αυτό ίσως επειδή στην περιγραφή της χρησιμοποιούνται αρνητικές έως και χαοτικές εικόνες,επικινδυνολογία και καταστροφολογία.Το έντονο συναίσθημα του φόβου είναι καταλυτικός παράγοντας στον ανθρώπινο τρόπο σκέψης.Πέραν της θεωρίας αυτό αποδεικνύεται και στην πράξη με απλά παραδείγματα.Όταν τρομάζουμε απότομα και νιώθουμε έντονο φόβο τότε απ΄το μυαλό μας περνάνε προτού των λογικών πολλές ανυπόστατες και ακαταλόγιστες σκέψεις.Κάθε ολοκληρωτική εξουσία προσπαθεί με οποιοδήποτε τρόπο να "ενεργοποιήσει" αυτό το συναίσθημα.<br />Η ψυχραιμία είναι βασικό ζητούμενο για όποιον θέλει να αποκτήσει διαυγή σκέψη και όταν δεν υπάρχει τότε ο κυρίαρχος φόβος ταυτίζει το διαφορετικό με το ουτοπικό.Cruxhttps://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-74089305674981354122010-03-08T15:44:44.805+02:002010-03-08T15:44:44.805+02:00Το άρθρο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.Η ιστορία έχε...Το άρθρο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.Η ιστορία έχει δείξει πως η έννοια του ουτοπικού κινείται πάντα αναλόγως με τα κοινωνικοπολιτικά και κυρίως με τα πολιτισμικά πρότυπα.Πολλές καταστάσεις που κάποτε φάνταζαν ουτοπικές έγιναν πραγματικότητα.Το πως εξελίχθηκαν αποτελεί άλλη παράμετρο, η ουσία όμως είναι πως έγιναν. Η θέση στης γυναίκας στην κοινωνία, η εξάλειψη της ιεράς εξέτασης,οι πτώσεις παντοδύναμων καθεστώτων, δεκάδες είναι τα παραδείγματα που κάποτε φάνταζε ουτοπική η ανατροπή τους.Αντίλογοςhttps://www.blogger.com/profile/09575742660090787849noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-56013559030090100102010-02-25T16:04:41.438+02:002010-02-25T16:04:41.438+02:00Καλησπέρα σου Χρωματιστή.
Εννοείται πως δεν μπορού...Καλησπέρα σου Χρωματιστή.<br />Εννοείται πως δεν μπορούμε παρά να κάνουμε ισχυρισμούς και εικασίες.Διευκρινίζω ότι με τα σημερινά δεδομένα και την τωρινή κατάσταση μια τέτοια κοινωνία είναι αδύνατο να υπάρξει.Η βάση της ιδέας της ιδανικής κοινωνίας είναι η ριζική αλλαγή τρόπου σκέψης και νοοτροπίας.Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι ο προσωπικός αγώνας του καθενός.<br />Εξακολουθώ να πιστεύω πως μια ανθρώπινη κοινωνία δημιουργεί ενάρετους ανθρώπους.Η συμπεριφορά μας και ο χαρακτήρας μας εξαρτάται κυρίως απ΄το περιβάλλον στο οποίο αναπτυσσόμαστε και απ΄τα ερεθίσματα που δεχόμαστε απ΄αυτό.Φυσικά υπάρχει πάντοτε η διαφορετικότητα και η ανομοιομορφία. <br />Σχετικά με την ανθρώπινη ασυδοσία, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κληρονομική πέραση ξεπερασμένων ατομικιστικών ιδεών.Αλλά ρίξε και μια ματιά στα πρότυπα της εποχής.Υπάρχει έστω ένα καλό πρότυπο για τους νέους;Θα σταματήσουν μήπως να διαφημίζονται και να ισχύουν τα ίδια πρότυπα;Η απάντηση είναι όχι.Θα συνεχίσουν να δημιουργούνται και να πλασάρονται ψευδείς ανάγκες για χρήμα,δόξα,εξουσία,εικόνα,διάκριση και διασημότητα.Μέσα σ΄αυτό το κλίμα είναι αυτονόητο ότι θα προκύψουν παραβατικές συμπεριφορές και ενέργειες.<br />Συλλήβδην το σύστημα ενισχύει την ατομικότητά μας.Όταν η χειραγώγηση και η πλύση εγκεφάλου αρχίζουν απο μικρή ηλικία όπου η σκέψη δεν είναι ακόμη ώριμη,λίγοι καταφέρνουν να σπάσουν τους δεσμούς.<br />Αυτό δεν σημαίνει όμως σε καμιά περίπτωση ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνυπάρξει και να συμβιώσει.Το αίσθημα συμβίωσης είναι ισχυρό και κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες θα μπορούσε να αναπτυχθεί πολύ περαιτέρω.Εκ γενετής και μέχρι κάποιο σημείο όλοι προτιμούν την συνύπαρξη αντί της αντιπαράθεσης και του ανταγωνισμού.Ο άνθρωπος όμως σε ένα ανταγωνιστικό σύστημα σκληραίνει και ψυχραίνει.Δεν το επιθυμεί ο ίδιος.Δεν θέλει απ΄τη φύση του να γίνει κακός αλλά μαθαίνει,συνηθίζει και προσαρμόζεται.<br />Το πρόβλημα δεν είναι πως θα διατηρηθεί μια τέτοια κοινωνία αλλά πως θα προκύψει.<br />Τα επίπεδα του διχασμού,του μίσους και της εμπάθειας έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ.Αυτή τη στιγμή ο καθένας ζει αποκλειστικά για τον εαυτό του και μόνο κι αυτό πρέπει να αλλάξει και αλλάζει πολύ δύσκολα. <br />Το δύσκολο είναι να εντοπίσουμε το σωστό δρόμο κι όχι να τον φέρουμε σε πέρας.Cruxhttps://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-7714615159848595602010-02-24T23:07:40.605+02:002010-02-24T23:07:40.605+02:00Crux καλησπέρα.
Για να πω την αλήθεια νομίζω κι ε...Crux καλησπέρα.<br />Για να πω την αλήθεια νομίζω κι εγώ θα φοβόμουν την απόλυτη ελευθερία ή μάλλον την παρανοημένη ερμηνεία της απόλυτης ελευθερίας που στ' όνομά της κάποιοι θα λειτουργούσαν με ασυδοσία. <br />Η κοινωνία που περιγράφεις είναι ιδανική αλλά εφικτή μόνο φιλοσοφικά, νομίζω. Πρακτικά απέχουμε πολύ από ένα τέτοιο πρότυπο.Τα μεγάλα ή μικρά συμφέροντα μπαίνουν στη μέση και διαταράσσουν τις κοινωνικές ισορροπίες. Ακόμα και μια συμφωνία να κάναμε και να λέγαμε από σήμερα τέρμα "το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό" και το "πατάω επί πτωμάτων για ν'ανέβω" και από εδώ και μπρος μόνο αγάπη, αλληλεγγύη, αλληλοσεβασμός και πνευματική καλλιέργεια, όλο και κάποιοι θα βρίσκονταν που κουτοπόνηρα, μικρόνοα και κοντόφθαλμα θα εκμεταλλεύονταν την γενική αγαθή διάθεση και αγνοώντας τη συμφωνία θα ενεργούσαν για το δικό τους συμφέρον. Ο άνθρωπος θέλει πολύ δουλειά προσωπική για να εξελιχθεί και ν'αποτελέσει άξιο μέλος μιας κοινωνίας όπως την λες. Πόσοι όμως<br />είναι διατεθειμένοι να την κάνουν;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-69430692061051587772010-02-24T17:03:08.187+02:002010-02-24T17:03:08.187+02:00Καλησπέρα Γιώργο.
Το συγκεκριμένο θέμα λογικά θα έ...Καλησπέρα Γιώργο.<br />Το συγκεκριμένο θέμα λογικά θα έχει απασχολήσει αρκετό κόσμο.Ό,τι βλέπεις γραμμένο εδώ πηγάζει απ΄τον προβληματισμό μας.Όσοι αναζητούν την κοινωνική ευημερία αποκτούν ίδιες ανησυχίες και έχουν ίδιους προβληματισμούς.<br />Η διευκρίνησή σου ( απαντημένα εν μέρει)είναι πολύ σωστή γιατί ένα τόσο σημαντικό και ουσιώδες θέμα δεν αναλύεται τελείως σε καμιά περίπτωση μέσα απο ένα άρθρο.<br />Θέλω να πιστεύω και ελπίζω πως ο απλός άνθρωπος θα αλλάξει αυτόνομα τρόπο ζωής,θα πάψει να υποστηρίζει και να ανέχεται το υπάρχον σύστημα και θα διεκδικήσει κάτι καλύτερο για όλους.Η δυνατότητα υπάρχει.Χρειάζεται επίσης σύνεση,σωφροσύνη και μπόλικη αυτοκριτική γιατί όσο ο κόσμος συνεχίζει να περιστρέφεται γύρω απ΄τον εαυτό μας αποκλείεται να δούμε άσπρες μέρες.<br />Καλή συνέχεια.Cruxhttps://www.blogger.com/profile/02067262340868400015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2621852819170395703.post-15610397200586822532010-02-24T02:37:07.708+02:002010-02-24T02:37:07.708+02:00Άλλη μια ανάρτηση στην οποία βρίσκω κάποια ερωτήμα...Άλλη μια ανάρτηση στην οποία βρίσκω κάποια ερωτήματα που με προβλημάτιζαν διατυπωμένα και απαντημένα εν μέρει. Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με όσα λες και θα ήθελα να προσθέσω ότι το τέλος της ανάρτησης είναι το ιδανικό, δείχνει προς το μέλλον.-https://www.blogger.com/profile/00604261342859413519noreply@blogger.com